Servan Erdinç – sev’D’anla (şiir)

Dilimden mi düştü heceler kâğıda, ağzımdan mı çıktı cümleler; ya da kalbimden gelen sese mi dikildi kulaklarım? Anlamaya çalıştığım ya da hissettiğim bu şeyler; sözler midir yazdıklarım, kelimeler, kavramlar, heceler, harfler, tekrarsız ve tekrar eden sesler… Öyle de olsa böyle de onları taş tabletler misali kağıtlara tırnaklarıyla kanaya kanaya, o...

Şiirlerimi yorumlayan ve Messengerden bazı kelimelerin karşılığı yok, çok üzgünüm yazan, yabancı dostlarımın düşündürdüğü , kendimi sorgulama şekli; Bence biz, bizi tanımıyoruz… İlk baştan söylemek istiyorum, bana milliyetçi diyebilirsiniz, eğer vatanını sevmek, başkasının malına göz dikmemek, doğruyum çalışkanım demek gibi algılıyorsanız eğer milliyetçiliği….. Bana sosyalist de diyebilirsiniz; eğer paylaşımcı iseniz,...

Gün ışığım sen benim için, Ümitlerimin, hayallerimin sahibesi, Neşe kaynağımın deposu, yeniden dirilişimin zümrüdü anka kuşusun. Işıltın çok uzaklardan fark ediliyor, Şaşıyor görenler ışığın kaynağı bu kadar nasıl ışık saçabiliyor diye, Işık değil o diyorum her sorduklarında seni, Gün ışığım, Issız çölleri aşmamın sevinci diyorum seni soranlara sevgili.

https://www.youtube.com/watch?v=A60knLB7uok

KÜFLÜ DUVARLARIM Ayakta pranga kolda kelepçem Puslu duvarlarım karanlık hücrem Üç ayaklı masam topal sandalyem Paslı zincirlerim kolda kelepçem. Küf kokuyor hücrem ağlama Ecem Karışır gündüze bitmiyor gecem, Acıdır çözülmez benim bilmecem Soğuk duvarlarım kolda kelepçem. Sürgülü kapılar kördür pencerem Sevdamı sayıklar dil hecem hecem, Güneş batar ufuk kararır gecem...

Geçen günkü yazımda bir edebiyatçının konferansından bahsetmek istedim. Ama hazretin konuşması daha bitmeden zaten salonu terk etmiştim. Edebiyatçı oldukça kötü bir yazar idi. Ve edebiyatı da kötü bir edebiyat idi. Konuştuğu edep güllük gülistanlık değil, kah iç karartacak kadar utandırıcı, kah yolunda gitmeyen bir dönekliğin tedirginliğine dönüşmekteydi… Bir kasabın fiyat...