^^^^
İn misin cin misin, bilmem ki nesin?
Seni çözmek ne zor şeymiş deliban.
Ayaktan tut başa, her yanın esin;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Dizeler dizersin ozan dilince,
Yansır yüreklere inceden ince.
Süleyke olursun yağmur dinince;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Navruz çiçeğisin, nazlı mı nazlı.
Bazen güler yüzlü, bazen ayazlı.
Sol yanın şiirli, sağ yanın sazlı;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Görenler diyor ki; çete reisi.
Karman çorman, ilerisi berisi.
Zenneci’nin hanı gözün iris’i;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Deniyor âlemin vallah dayısı.
Şarkının makamı, şiirin hası.
Atar çoğu zaman kafanın tası;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Bekleşir kapında senin için ay.
Bilesin ki; tavırların delitay.
Dün ok iken, bu günlerde çelik yay;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Zor gelenler pek gidiyor zoruma.
Bilmem ki ne denir böyle duruma.
Dönmez dilim senin için yoruma;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Vursam kördüğüme çözemem seni.
Sana kimler biçer, bilmem kefeni.
‘Vefa’ diye çatlatırsın kafanı;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Pek çok zamanlarda, kahrın karanlık!
Olsa da hiddetin, sâde bir anlık.
Gülmira’yla, seyran sana samanlık;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
İmge diyarında gezer durursun.
Hedefini tam gözünden vurursun.
Bolca hüzün, çok azıcık sürursun;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Deneme’de varsın anı’da varsın.
Bazen yârensin sen, bazen de yarsın.
Kimlere genişsin, kimlere darsın?
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Desem; “güzel insan” dersin ki; cinsim.
Deliban’lık, sanki sende soyisim.
Kartal kanatların, şiirden bir sim;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
‘Siham-ı kaza’ya, açıkmış göğsün.
Her güle gülşensin, navruz’a bağsın.
Dilerim her ilham, gönlüne ağsın;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
***
Beliyorsun gamzekız’ı mor güle.
Kızıyorsun, dalındaki bülbüle.
Sevdim seni, nasip olmaz her kula;
Seni çözmek, ne zor şeymiş deliban.
Ali Rıza Navruz