SATEN BİR SARHOŞLUKTUR ÖLÜM

Güzel midir senin kadar

Şakaklarından göğün sarkan

Şahbaz ayın güzelliği.

Pinti vuslatlar mı vardır hep

Buruşuk gecesefaları ardında,

Fesleğenler neden hükümsüzdür ki

İstiflenmiş yanık kokuları saçarken gece.

Yaftasız sözler hep seni mi anlatır;

Hep senin saçlarındaki kurdeleye mi

Musallattır bukle bukle gözyaşı saçağı.

Bu yüzden mi kurar hep şairler

Gecenin aryasına otağı,

Bunun için mi cibinliğiyle yükselir

Övüngeç dizeler.

Oysa aşk derdiyle öleni de

Anlatır kasideler.

Hülyalı olsan ne yazar ey şakaklarım!

Bir kokusu var ki hele

Koymuşum komidinin üstüne

Saten bir sarhoşluğun tâ derininde

Çakırkeyif , savruk ve alabildiğine titrek

Zerk ede ede tükenmişliği damarlarıma

Öyle varabiliyorum yok olmanın hazzına

Söyle kırmızısı yanık gül artığı şafak!

Yetişmezse gün imdadıma

Ölür müyüm bu güzelliğin kucağında

Ay da mı ölür

Ve güzel midir ölüm fesleğen kokuları arasında.

YUSUF GÖKBAKAN