SAKIN

Gözyaşları hiç Güneşin bulutlara taktığı şiirdir gözyaşları Gökten inen bir veda busesi Toprağın dokunuşu kendi bağrına Sarmaşığın ağaçlara sarılmasıdır Gözyaşları Kalblerden dökülen kan damlası Şehit analarınn yaslı duası Yetim çocukların heyulası Bülbülün son şarkısıdır Gözyaşları Yolcunun yollara dökülen hatırası Şirinin Ferhatta gönül yarası Aslının kül eden Kerem aynası Leyla’nın Mecnunun...

  BUDA GEÇER YAHU… Dosttan yârden ayrı Bayramlara bayram”mı derim,, Adı konmamış hasret !! Yada hasrete konmamış ad.. Sabahın erenlerinde,, Bir hüzün çökerki yüreğime,, Sorma kurban/ sakın sorma.. Derim ki şu mahzun gönlüme,, Ağlama metin ol Sen katlandın nice acılara.. Zorların çıkmazı kırdı kanadını kolunu,, Dertler bulmuş kalbindeki yolunu.. Hasret...

SAKÜDER mart ayında Paris’te düzenlediği “Cloude Monet’ten Yansımalar” resim çalıştayında yapılan eserleri başkent Ankara’ya taşıdı. Monet’in bahçesinde yapılan resimler başkentli sanatseverlerle buluştu. Uluslararası Sanat ve Sanatkârlar Topluluğu Kültür Derneği (SAKÜDER) mart ayında Paris’te düzenlediği “Cloude Monet’ten Yansımalar” resim çalıştayında yapılan eserleri başkent Ankara’ya taşıdı. SAKÜDER üyesi sanatçılar Monet’in bahçesinde yaptıkları...

Sokağın başındaki ulu dut ağacı, yazın kızıl karışımı mor yemişleri olgunlaştıkça ağırlaşır, geniş, yemyeşil yapraklı dalları kaldırıma serin, hareketli bir gölge halısı dökerdi. Mahallenin cıvıl cıvıl çocukları, o gölgenin altında renkli cam misketleri dizer, çıtırtılı iplerle atlar, cevizden topaçları çevirir; okuldan dönenler kitaplarını buz gibi taşlara dizlerine koyup ödev yetiştirirdi....

 Bir zamanlar anılar, sandıkların diplerine saklanırdı. Sararmış fotoğraf albümlerinin sayfalarında sessizce bekler, sadece dost sohbetlerinde dillendirilirdi. Komşu kapısı çalınmadan yapılan sürpriz ziyaretler, el yazısıyla yazılmış mektuplar, telefonda söylenen “ararım seni” sözü… Hepsi kendine has bir samimiyet taşırdı. Mahremiyet, insanın en derin sırlarını sakladığı bir hazine sandığıydı. O sandığın kapağını ise...

Saat karanlığın gözlerini göstermekte… Öyle can alıcı bir vakitte Gel ki, gitmek mümkün olmasin… Geceye bağlandi kalemim Onu yazdiran da bir başka, Yazamadan yapamiyor, Susmuş bur zifiriyi dile getirmek istiyor kalemiyle Noktasindan virgülüne kadar, Ağlat cümlelerinin noktalama işaretlerini desen ağlatamaz Çünkü yazar içinde hep bir ah yâr besler. Gizem’in kaleminden...