Öz Manzara

Bir tek istikametim var yönüm her zaman her anımda senden yana Bil ki bütün yollar caddeler sokaklar patikalar beni getiriyorlar sana Fotoğraflarımıza baktım da gerçekten çok yakışıyormuşum yanına Neden çekip gittin ki ben kan katarken kanına can katarken canına? Sana sevgime sana sevdama dokunma seni sevmek iyi geliyor bana Bu...

Vatandaş olarak belki farklı mezheplere ve farklı ırklara mensup olabiliriz ama hepimiz üzerinde yaşadığımız topraklardan fışkıran mahsullerden besleniyoruz. Bu durumda birbirimizi sevmek zorundayız. Zaten birbirimizi sevmek zenginleşmektir. Ve birbirimizi sevmek çoğalmaktır. Belki düşmanımız ayrılıklarımızı çaresizliğimize verip faydalanmak istemektedir. Peki, biz niye kendimizi çaresizliğimizden kurtarmamaktayız. Kurtarmasak, bizi birbirimizle bağdaşmayan hale getiren...

TEBDİLİ MEKÂN Ağabeyim yeni evlenmişti. O yıllarda üniversiteye devam ediyordum. Ailemize yeni katılan gelinimiz beni hep elimde küçük bir çanta ile bir yere giderken ya da bir yerlerden gelirken görürdü. Her seferinde “Hayırdır Bizim Oğlan ne yapıyorsun?” diye sorardı. Ben de “Taşınıyorum” derdim. Yengem ile aynı yıl kızanlarıydık. O bana...

Sevmiyorum geceyi, içinde yoksan. Gözlerini duvara yasla, sürme çek… Gölgeler, gölgen …yastığımda göz yaşım, Ruhundan / ruhuma her gece akıyor. Geceleri / demet demet taşınıyor… Katar yüklü gönül çehrem sızlıyor . Geceler , Ay dolduruyor kadehime, Duvara yaslanıp, sesleniyorum , Duymayan / görmeyen aşk ‘ ın gölgesine… Gölgem , gölgeme...

Biz tüm seslerini duyamasak da Hayatın da bir melodisi var kendince.  İçten içe duyulan, hissi yüreğe işleyen,  Siyah beyaz gibi net çoğu zaman…  Alacası yok… Hüznü de sevinci de ayrı ahenkte. Gölgesi de ışığı da yan yana, omuz omuza…  Hepsi bir ses veriyor ömür denen bu besteye…  Hayat da bir...

Yakamıza yapışmış tüm yokluklar Yokluğuna iliklenmiş kapalı yakalar Hayat yaşamında günah da zamlar Her muhasebede ağırdır imtihanlar. Dost bıraktı hücremde kimliksiz gibi Sussan gönül kimsesiz, hücrem kilitli, Hücreden ne mümkün çıkmak dışarı, Esareti elde kaldı, ayak paslı prangalı. Dışarıda üç ağaçlı kurulmuş darağacı Sayfalar hüküm asıyor elin elleri kanlı, Bilinmez...