MENSURE

MENSURE

Boşlukta kaldı sevgiliye açılan kollar,kucaklar
Oysa O’nun da hakkıydı sevdalar,aşklar..
Kader!. Mensure, haklayınca pis bir köpeği..
Açıldı O’na mahpus damları,kuruldu darağaçlar..

Mensure’yi kucaklar,artık kara topraklar,
Gökler utanır,dua okumak için açılır dallar,yapraklar
Zulme acıkan toprak,Mensure’nin kanıyla kansın,
Zulme boyun eğdiren hukuk,kitabından utansın!..

“Dünya bizi sevmedi” demişsin mektubunda,
Okudum hikayeni,içim yanarak,acı duyarak;
Sen de el kızları gibi bir elde ayna bir elde tarak,
Yaşar giderdin,nice tatlı maceraya aldanarak…
Bitti her şey aniden..Kendini sehpada bularak,
Bir köpek için ölmek değil midir asıl acı olan da..

Ah Mensure! Seni anlamaya kimselerin vakti yok,
Yok feryadını duyacak, insaf ehli biri yok!…
“Allah Allah” der durursun ammaaa Ey MOLLA!
Şu yaptığında insanlıktan,haktan,hukuktan eser yok!..
Ruşen Sami KAYGULU