MAKTUL

BEHİYE AYRIÇ

182 SAYFA

Arafta bir yerlerdeyim işte

Ne iyiyim ne de kötü

İyiyim desem yalan, kötüyüm desem kendimi kandırmaca Sadece araftayım

Sessizliğimle, çocukluğumla geçmiş ve geleceğimle

Araftayım

Sessiz çığlıklarımla…

Genç, güzel ve başarılı bir peyzaj mimarı Elif.

Elif’i eski hayatından kurtarıp bugünlere taşıyan iş insanı Nejat.

Bir sergide tanıştığı yakın arkadaşı ressam Arzu.

Sırdaşı, hayattaki tek dostu, herşeyi Berfin. Ve bu dörtlünün sırlarla dolu geçmişi. Gerçekte kim Elif, Nejat, Arzu ve Berfin???

Daha küçücükken başlıyor Elif’in hayatla sınavı. Fakir, kalabalık bir ailede gözünü açıyor dünyaya. Aynı avluda yaşayan üç aile, pek çok kardeş ve kuzen. Daha üç dört yaşlarındayken birden kayıplara karışan bir abla, evlat acısıyla aklını kaçıran bir anne, kısa süre sonra eve gelen üvey anne ve daha onbeşinde başına gelen korkunç olay.

Kitabın adı bir polisiye okuyacağınızı düşündürebilir, bir maktul var gerçektende hikayede ama eminim sizde okuyunca pek üzülmeyeceksiniz ona. Daha ziyade öldürülen hayatlar, yok edilen duygular yakacak canınızı her satırda. Kapakta yazdığı gibi”Coğrafya kaderdir” derler sözü ne kadar da doğru. Din kisvesi altında sömürülen, asla sorgulamayan insanlar, cehaletin karanlık yüzü, kadınlara reva görülenler, çalınan hayatlar.

Ankara Kitap Fuarında tanıştığım sayın Behiye Ayrıç kalemi ile tanışma kitabımdı. Anlatımı oldukça akıcı ve sade. Merakla sayfaları çevirdiğim, su gibi akıp giden bir eserdi. Konu ne yazık ki içinizi acıtacak ve ne yazık ki yaşanan gerçekler. Çok beğenerek okudum ben. Tavsiyemdir. Mutlaka tanışın bu güçlü kalemle.

Nasıl da garip bir şeydi aynı gökyüzünün altında birileri acı çekerken bu acılara vesile olanların mutlu olabilmesi.

Bazen saatlerce susarak anlıyorduk birbirimizi.

İşte o gün anlamıştım gülüşü güzel kadınların anlamlı acıları oluyordu.

Zaman herkesin yarasına farklı şekilde merhem oluyordu işte.

LÜTFEN KİTAP OKUYALIM!!!

Arzu ORTAÖREN