KOŞTUM SABANA

Şafaklar tutuşuyor Gözlerimdeki coğrafyalarda canim babam halk ve sanat savası Hayat damla damla Her attığım adımda Bir şeyleri tetikliyor Yılmaz bana anlamadım bu hayati sanirim. Hayat devirim getirmemize karşı Konuşsam baharlar Dökülecek belki Sussam yağmurlar ve sonda bir gün umutlarımıza kızıl güneş doğacak Babam Yılmaz Belli ki bir ses değecek...

Ne zaman gurbette Gelip de kalsan, Bir sevinç bir huzur Kaplar içimi; Ne zaman kapımı Gelip de çalsan, Kanarım doyarım Bir tas su içimi… Ben bazen Güneş Bazen Ay olurum, Ben bazen bir ok Bazen de yay olurum; Garibin derdinden Gider pay alırım, Yanarım kırmızı Bir alev biçimi… SÜLEYMAN GÖK

Göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor hayat dediğimiz. Ayağı yerden kesen sevdalarımız oluyor yıllara doldurduğumuz. İyi günde,kötü günde yaşanan anılarımız var bir de yüreğimizde günbegün yaşattığımız. Başlangıçları güvenle,sevgiyle ve umutla başlatıyor, Sonrasındaysa bıçak kesiği gibi ayrılıklarla tanışıyoruz. Sayfalar dolusu şiirler geliyor peşi sıra. Aşk insana şiir gibi bir hayat yaşatmalıydı oysa....

https://www.youtube.com/watch?v=8sXWGlyeeHQ

Bölmüşler çarpmışlar ama Bu nasıl sayı demişler Sonrada çıkmışlar dama Bu kimin payı demişler Tamam iyisin hoşsunda Elleme biraz coşsunda Haydi şöyle bir koşsunda Görelim tayı demişler Geç kaldınız geç bakarken Hep başınızı yakarken Açlıktan ağzı kokarken İçsene çayı demişler Alparslan kalk göçmek için İyi düşün seçmek için Şu köprüyü...

Bizim her şeyimizi değiştirdiler. Ruhumuzu, bedenimizi ve hayatımızı… Bizi aslında mükemmelleştirdiklerini söylediler. Ama onların kim olduğunu bilmiyoruz. Geçmişimizde kimdik? Nasıl gözüküyorduk? Hatırlamıyoruz. Bir oyunun içerisinde olduğumuzu söylüyorlar. Ve bu hayatımızı değiştirecek… Burada güvende olduğumuza bizi inandırmaya çalışıyorlar ama günden güne sayımız azalıyor.   Arkadaşlık var. Aşk yok. Ama ölüm var....