Koç Burcu | Ali Ayçil | Şiir

Tecrübelerinizin toprak olmasını istemiyorsanız doğru adrestesiniz. Gelin hayat hikâyenizi profesyonel bir bakış açısı ile kayıt altına alalım. Gelecek nesillere sizin tecrübelerinizden faydalanarak kalıcı miraslar bırakalım…Eğer hayatınızı “başarılı”, kendinizi de “hedeflere ulaşmanın kaynağı” olarak görüyorsanız sizi taklit etmek isteyecek olan gençlere hayatınızı bir “sosyal sorumluluk bilinci” içinde miras bırakmalısınız. Bunu yaparsanız...

Bir öğrenci çocuğa karne hediyesi olarak; Sahip olmak istediği kıymetli şeyler bisiklet, tablet, laptop gibi şeyler düşünülür. Kimin aklına gelirdi ki yarım kilo et? Hepimiz sorumluyuz, şapkamızı önümüze koyup düşünelim ama en çok da ülkeyi yönetenler düşünmeli bence… KARNE HEDİYESİ (Rahmetli Abdurrahim Karakoç’a nazire) Karne hediyesi yarım kilo et Vay...

Betül FIRAT: Öncelikle hoş geldiniz diyor ve söyleşimizin başlangıcında bir iki cümleyle sizi tanımak istiyoruz.  Mustafa TURAY Kimdir? Mustafa TURAY: 1991 yılında Mardin’de doğdum. Pamukkale Üniversitesi Dış Ticaret, Anadolu Üniversitesi Kamu Yönetimi bölümlerini bitirdim. İstanbul Üniversitesi Radyo, Televizyon ve Sinema bölümünü okumaktayım. 2020 yılında Dorlion Yayınlarından Gök Gürültülü Sağanak Yaşam...

TOLSTOY Maşenka, hizmetliler, dadısı ve kardeşi ile birlikte yaşamaktadır. Annesinin vefatı dolayısıyla eski aile dostları, zamanında babasının en iyi arkadaşı Sergey Mihayliç vasi olarak çıkıp gelir. Sergey, Maşenka’nın babasından küçük ancak Maşenka’dan yaşça büyüktür. Birlikte geçirdikleri güzel ve anlamlı günler birbirini kovalar. Maşenka’nın içten içe Sergey’e hayranlığı aşka dönüşmüştür ve...

Bir çeşme… Kırım Han Sarayı’ndaki “Bahçesaray Çeşmesi”… Bazısı der ki; Kırım Hanı Giray Han tarafından, çok sevdiği ve genç yaşta ölen eşi Dilara anısına; “Dünya durdukça bu çeşme de benim gibi ağlasın” diyerek Bahçesaraylı bir taş ustasına 1763 yılında Bahçesaray Çeşmesi’ni yaptırılmıştır. Bazısı da der ki; Kırım Hanı Giray’ın aşık...

Öylesine yakın hissetmiştim ki, duygularıma yenilip; gözüm dedim. Nedenini dahi anlayamadan, bir sillede akıttın gözağımı önüme. Kötü birşey mi söyledim acaba? Demekten kendimi alı koyamadım. Elimsin, kolumsun tutunacak dalımsın dedim. Kopartı verdin kollarımı omuz başlarından. Hay! Demez olaydım. Nereden bilebilirdim ki,sonucun ta buralara kadar gelebileceğini. Ağızımda dilimsin demeye fırsatım dahi...