KİBRİT

Tabirim caizse ben kendime bile fazlayım artık,

Sana ne kadar lazımsa al benliğimden o kadar.

Boşuna imla kuralı bekleme benim şiirlerimden,

Sendeki vebal rahatlığı bendeki sakatlık kadar.

***

Anladım benim varlığım senin yokluğun tutuşur,

Sabıkayız kek misali kabarık kabuksuz yaralara.

Yol değişir kader iki yakan kavuşmaz bir yerde,

Bilmezler ki her çilenin ilacı çekenin içinde saklı.

***

Yaşam destek ünitesiyle anlamlı iniş çıkış çizgisi,

Kırışıklıklar gömleklere mahsus değilmiş halbuki.

Aynalarda asık yüzümle karşılaştğımda anladım,

Mendile göç verir yaşı gözlerim gizlice ağlıyorum.

***

Paragrafların hesabıyla bir tutmuyor ki alın yazımla,

Hüzün lafın kısası uzatmak boğazlarda düğümdü.

Işığı söndüren elin karanlığı yeren dilin bana şâhitti,

Anılar yaktırmaz köprüleri oysa lazım olan bir kibrit.

YASİN AKSOY