Şiir

Korkumuz yok zalim insan zulmundan Gerçek söze diyen dilimiz vardır Bu yol haktır dönmenük biz ölümden Haktan inen doğru yolumuz vardır *** Türkmenük biz ezel okuruk hece Bekçiyük yurda biz gündüzle gece Bu dili salmanuk olursa nice Sohbet muhebetli telimiz vardır *** Her meydanda bizük kılıçla çalan Rakipler canını hak...

Bülbül gibi ötsem dalında konsam nazlı yar göremese ötmek boşadı Çiçek gibi bitsem kokular sunsam yar dermese beni bitmek boşadı *** il âlem bilirdi sevdamız başta adını yazmışam adımnan taşta Kudret kalemini çekibti kaşta yarım elden getti sevmek boşadı *** Sazımı çalırdım adı dilimde suyu akarıydı gelen silimde nazlı görünmiyur...

Bir Diyarbakır gecesi Rüzgâr şakağımdan vuruyor Ensemde günün yorgunluğu Sitede sessiz hız sohbetleri eden arabalar Her cadde başında bekleyen ölüm Nöbetleşe ölen insan çığlıkları Bir Diyarbakır gecesi Balkonda saksıda uyumuş domates fidesi Yan yana dizilmiş toprağa üstünlük taslayan binalar Boynunu aya karşı mahcup büken sokak lambaları Ve şehirlere hapsedilmiş ağaçlar...

Yüreğin yoksulluğu bu anne, Diktiğin yamalı pantolon kadar sevinç vermiyor, Sürdüğün salçalı ekmek kadar tat vermiyor, Sızdı bir kere yüreğe, Açtı elini yürek bir avuç huzura. Yüreğin yoksulluğu bu anne, Kokun kadar güzel saramaz bedeni, Gözlerin kadar umutla ısıtmaz içimi, Gülüşün kadar aydınlatmaz hayatımı. Yüreğin yoksulluğu bu anne, Bizim yoksulluğumuza...

KARAGÜL Eli neyleyim ararım cananı Canan unutup, anmasa da beni Söyle ne yapayım sensiz gülşeni Neler oldu böyle bize Karagül Nergis ar eder, utanır açmaya Leylaklar sen varken koku saçmaya Anka gibi külden doğup uçmaya Aşk yeter gerek yok köze Karagül Mor menekşe övüp durdukça seni Çatlayacak hasetinden süseni Sineme...

Bahar ve Berrin’e İtafen Mayıs Emekçilerin BayramıBizim Bayramımız Hepimizin Gülen gözlerin hep gülsün senin Adım adım yürüdün sanatın senin… ***Bu ülke bizim dedik yorulduk birlikte Haklardan yoksun kaldık el ele birlikte Umut her yıl bu mevsim aydınlık güneşle Yılmadık el ele sevinçlerimiz bizimle… ***Sanat bir memleketin damarlarında Sevgiyi büyüten sevgiyi anlatan canda...

Yüzüne yalnızlığın gölgesi düşmüş. Kanadı kırılmış bir kuş gibi çarpar yüreği. Avuçlarında bir çocuk kalbi, haylazlık peşinde. Hangi gardan kalkar yalnızlık treni? Veyahut hangi limanda demirlenir? Bir dem buğusunda, gece uykusunda bölünür rüyalar. Meçhule varan bir siren sesi kulaklarda. Duyuyor musun? Bak yine o ses. Yalnızlığın gürültüsü bu yine. Virane...

Nazım Hikmet deyince, aklımıza ilk olarak serbest ölçülü şiir gelir. Nazım Hikmet serbest ölçülü şiirlerinde çok değişik biçimler kullanmıştır. Bu konuda o kadar ileriye gitmiştir ki, bazı şiirlerinde dize dizilişleri merdiven basamakları gibidir. Nazım Hikmet her ne kadar biçimde devrim niteliğinde değişiklikler yapsa da, hiçbir zaman uyaktan vazgeçmemiştir. Bu konuda...

__________ SEVDİĞİM _________ Sükûta bürünmüş etmezsin kelam El alem küs sanar bizi sevdiğim Çok defa gönderdim almazsın selam Demişsin beklesin güzü sevdiğim Beyhude geçirdin bunca zamanı Bülbül hiç keser mi gülden gümanı Savrulup gitse de sevda dumanı İçerde kalıyor közü sevdiğim Düşürme dillere beni canparem Kalmadı takatim, tükendi çarem Kabuk...

Bakışmamızın ilk vaktinde hayatımın miladıydı. Benim yanışıma maruz bırakan da bakışlarındı. Binlerce insan gördüm, karşımda yıkıldılar. Seni gördüm karşında yıkıldım. Dil midir seni görünce susan? Kalp midir seni görünce coşan? Varlığın mıdır beni yok sayan? Yokluğun mudur beni her zerre parçalayan? Yüzünde bir hayatı anımsıyorum. Yüzünde bir hayata tutunuyorum. Yüzünde...

Ben seni severken çocuk gibiyim! Bir Fatıma say yüreğimi, Ali’ye vurgun, Bir Züleyha say gözlerimi, Yusuf’a suskun Bir Aişe say beni, Muhammed’e meftun… Ben seni severken yetim gibiyim, Ben seninle cennet gibiyim..