Deneme/İnceleme

Ülkem ve sonrası… Ülkemin öncesini ve sonrasını nasıl anlatayım. Yirmi yedi yaşında yurt dışında okulu bitirip Avrupa’nın belli başlı birkaç kültür şehrinde de bulunduktan sonra ülkeme tekrar dönüş yoluna girmiştim. Döndüğümde sanki başka bir ülke ve başka değerler buluyordum karşımda. Ülkenin değer yargıları ve değer hükümleri gittikçe birbirinden uzaklaştırılmıştı. Kapatılan...

Cumhuriyetle yönetiliyoruz. Bizim cumhuriyetin temel felsefesi kendi kendini inkar etmektir. Kendini inkar ederken, kendi vatandaşının imhasını alkışlamaktadır. Herhangi bir komplekse kapılmadan kendimizi ölçüye vurursak, cumhuriyet tarihimiz: askeri inkılaplarla acı hatıralar yığını… Evet cumhuriyet demokratik bir seçim. Ve seçilen cumhuriyetin demokrasisi ise; eşit olmaktır. Eşitlik ise; eşit haklara sahip olmaktır. Ama...

29 EKİM CUMHURİYET BAYRAMI 99. YILI MÜNASEBETİYLE ÇOK KISA BİR AÇIKLAMA! GEREK ŞART: CUMHURİYET YETER ŞART: DEMOKRATİKLEŞME-DEMOKRASİ AMA HANGİ TÜRÜ? “Mustafa Kemal Paşa’nın sopayla kovalayacağı insanlar Cumhuriyet Bayramı kutluyor, afiyet olsun. Cumhuriyet idaresinde kafanıza göre konuşamazsınız, konuşturmazlar! İstediğiniz sapkınlığı yapamazsınız, yaptırmazlar! Cumhuriyet fikri benim için değerli, Dolayısıyla bu insanlarla aynı...

Eskiden yaşam o kadar zor değildi. Köylü köyünde, şehirli şehrinde yaşardı. Herkesin evi ve işi tek yaşamdı. Dünya daha bir küçüktü. İnsanların birkaç dostu olurdu ama dostlarıyla beraber hitap ve muhatap bir haldeydi. Ama bugünün sanal dünyasında bire bir sabit dostluklar kalmadı. Dostlarla beraber çocuklar da değişti. Çocuklarımız da artık...

Yazılarım tarihsiz şikayetlerle dolu. Şikayet ezeli dert çünkü benimle beraber yaşıyor. Şikayet benim kaderim iken ve kader de karanlıklar içinde iken, kara kış belimi büktü. Kış kıyamet kapımı çaldı. Kapıda olan gecikmeli gelen kışların en serti idi. Kapı kırılırcasına çalınmakta idi. Açılan kapıda rüzgar uğuldar, kar toz bulutu, şiddetli fırtına...

DİLSİZ ACILAR Doğduğu günden başlamıştı bu dünya ile olan sınavı çünkü hiçbir türlü derdini anlatamıyordu ve anlatamadığı bu dertler de içine attığı için yaşamış olduğu acı tarifsiz oluyordu çünkü o dilsizdi. Bu dilsizlik bazen çaresizliği bazen  de hüznü  simgeliyordu bu simge onun boynuna asılmış bir kolyeydi bu kolyenin ham maddesi...

… İnsan öldüğünde en yakınının, en sevdiğinin unutma süresi 18 aymış. Yani 18 ay sonra acısı diner, sizi tatlı bir anı olarak anımsarmış. Düşününce, içim acıdı bir an,, Değer verdiklerimin,çok sevdiklerimin, “Onlar olmadan, asla olmaz” dediklerimin beni 18 ay sonra unutacak olması… İyi bir iş, geniş bir ev, bir araba,...

Memleketimde düşünenler gittikçe azaldı. Gün geçtikçe azaldıkça da azaldı… Peki düşünenler ne sunuyor? Sunulan düşüncelerle ilgilenen de yok… Ben de düşünüyor ve düşüncelerimi sunuyorum ama benim düşüncelerimle de ilgilenen yok. Belki bir avuç şeker fırlatsam kapmak için koşanlar olacaktır. Aslında süzülmüş ve tadına doymuş düşünceler sunuyorum ama kimse farkında değil....

İki türlü insan daima var: hür olanlar ve köle olanlar. Hür olanlar başında taçla, köle olanlar ayağında prangayla doğar. Hürriyet sadece başında taçla doğanlar için var. Ve tüm savaşlar daima tek cephede baştaki taç içindir. Daha doğrusu savaşlar bir avuç bahtiyarın, milyonlarca bedbahtın köleliği içindir. Köleler de hürriyet için tepinirler...

Hep düşündüm. Bir elimde kalem, ötekinde müsvedde parçası bir kağıtla… Kağıda çizilen acıların en büyüğünde ben var idim. Var olan acılar kalemin çizdiği mazi idi. Yine de tek desteğim mazimin acılarından doğacak ümitler olacak… Bu adam bu ümitleriyle sokaklarda yürümektedir. Bu sokak çıkmaz sokak mıydı? Bu sokak meçhule mi giderdi?...

Plaja giderken yanıma fazla eşya almayı sevmiyorum. Plaj havlumu saplı pazar poşetinin içerisine koyup sallaya sallaya plaja doğru yürüdüm. Plaja geldiğimde üzerimdeki yarım kollu tişörtü çıkarıp rastgele katlayarak havlunun yanına sıkıştırdım. Fermuarlı minik bir deri kılıfın çerisindeki ev anahtarlarını da poşetin içerisine zula ettikten sonra poşetin saplarını güzelce düğümleyip espadrillerin...