EDEBİYAT

Çarçabuk kopan hayatlar,Ölüm döşeğinde yatan insanlar.Gelip geçen ömürler, harcanan vakitler.Düş olup uçan, mezarsız yatanlar. Ölü bedene hapsolmuş bir tanrıyım.Yaratma yetisini kaybetmiş, aşağılık bir tanrı.Yarattıkları yüzünden utanan, korku duyan bir acizim.Ölümü bekleyen, masum bir bebek gibi suçsuzum. Kulaklarını kapatan, nefes almaktan gocunan bir tanrıyım!Göremeyen, gördükçe körleşen bir yaşamayanım!Kalbi olup, kalpsiz gibi...

       Anadolu’da Mayıs ayıydı. Rüzgar, Gümüşçay köyünün dar sokaklarında usulca gezinirken, toprak yolları serinleten bir sabah serinliği vardı. Fakat o sabahın sessizliği alışıldık değildi. Sessizlik, korkudan değildi artık; beklentiden, büyük bir doğumun eşiğinde olmanın verdiği içe dönük bir heyecandandı. Henüz on dört yaşındaki Ali, köyün yukarısındaki kayanın üzerine oturmuş, uzaklara,...

Anadolu gibi yüreğim,Her iz bir acı, umud!Sayısız aşk, bir yığın emek!Bir tandır, bir ekmek! Süphan misali düşlerim,Her zerresi puslu, karlı,Yorgun ve ısrarlı ve de ihtişamlı.Acıyla yoğrulmuş çeltik, toprak. Büyülü bir ırmak o Kızılırmak.Acıyla akan, aşkla yağan yağmur,Dehşet ile kalkan ve sonra solan çiçek.Ben bir garip Anadolu, sen ise Tanrı! Umut...

Bana Çocukluğumu Verin Kırlarda koşuyum  Sarıçiçekleri topluyum Papatyalardan bir demet yapayım Anneme vereyim  Bana çocukluğumu verin  Uçurtmayı gökyüzüne salayım  Yıldızlarla dans edeyim  Bulutlarla yoldaş olayım  Bana çocukluğumu verin  Bana hayallerimi verin  Bana çocukluğumu verin  Kasım Kara

Bu benim kaderim miydi..? Bilmiyorum, evet demek veya hayır demek! Bilmiyorum…. Gülüşlerimi ezen, korkularımı yenen bir his var içimde. İsyanda değilim, kabul edişte hiç değil İnsanım ben ne çok insanım. *** Düşünüyorum…. Ne çok insanım ben. Nereden mi biliyorum..? Gözlerim,  büyüyen göz yaşlarım hiç yalan söyler mi ? Annemi yitirdim...

Mısralar Çatlaklardan Sızıyor Biz Kelâmı Bayrak Gibi Taşıyoruz   Bu çağın aynasında yüzümüz silik değil Ecdada dönük kelâmı susturdular, vicdanı küle gömdüler Ama biz hâlâ harfleri kıvılcım diye saklıyoruz ve bu yangın, unutulmuş isimleri hatırlatacak Karanlıkla pazarlık etmeyenler gölgeye hapsedilmeyenler haysiyeti indirim kodu yapmayanlar için sözümüz kılıç, şiirimiz kıyam Susturulmuş...

                                                                                                               Halide Halid                                                                                                            Araştırmacı yazar                                     Mehman’sız Mehman’la “Kara gözlüm”… ŞEHİT Hanımı… Bundan önce de onlar hakkında yazmıştım. Her biri başka sever, başka bekler yârini; kimisi aşkının yasını acılarla kıvranarak tutarken, kimisi hâlâ bir kaybın yokluğuna inanamıyor. Mert, onurlu, ŞEHİT yârinin adını şerefle korumak, ondan yadigar evladı veya evlatları...

Okuduğum kitaplarım benim gülümsemelerin bahçesi, sıradan anların büyüye dönüştüğü, neşenin çiçek açtığı dünyamdır. Okuduğum mısralar bir tebessüm, bir umut tohumu gibi filizlenir; her mısrası, fikri rüzgârın taşıdığı bir melodi gibi gönlüme dünyaların kapısını açar. İnsan ruhunun en saf hâli, burada kelimelerle kitaplarda şekillenir; bir bakış, bir söz, bir his, tüm...

Ben sana dargın değilim dedim inanmadın Çarptın kapını suratıma beni anlamadın Gözlerime baksaydın kendini görürdün Başını çevirerek mahzun halimi de görmedin   İnanmadın bana sevdiğimi neden bilmedin Bilmemek zor değil neden hiç gülümsemedin Çok mu zordu söylemek gitme demedin Başını çevirerek durgun halimi de görmedin   Bir gün olur pişmanlıkla...

Özlemler karışıyor gecelerime Adını koyamadığım, Bilinmedik bir zamana, Kaptırdım yitip gidenleri Sonu var mıydı? Bu özlemlerin Kalk git demeye, Göcüm yeter miydi? Kendi kendime boğulduğum Bu çıkmazda Bir yolu var mıydı? Yoksa sonum muydu? Bitmek bilmeyen özlemler… Emrah Elitaş

Sendin Yağmurlu gecelerin Boğuk camlarında sülieti Gözlerime çalan   Sendin Gökyüzü mavisi Bendim mavimsi gözlerinde kendini bulan   Sendin Hayalleri süsleyen Ve ben Hayallerinde kaybolan   Gece karasıydı kirpiklerin Gülüşlerin renk renk Tel tel di saçların,up uzun.   Ve sendin Uykusuz gecelerimin  adı Ben se Geceden kalma, Sarhoş ve çaresiz....