Seni hatırlıyorumsağanağa tutulmuş bir kadın gibizifir saçların, mor ruj lekeleriportakal kokan avuç içlerimdeburadayım. En son seni hatırladığım yerden geliyorumkuytularımın en derin yerindengeç kalmış bütün sevişmelereiçini alıp içimehecelerine dokunuyorum tek tekaklım almıyor çünküharflerinden düşen tınınabzımdaki düşlere delil sayılıyoromuzlarındaki yarı açık kapıdanyalnız bir kişi çıkacak, biliyorum. Neden mi?yağmur halleri var b-akışlarınınbu yüzden...