İstanbul
Az Bulutlu
15°C
İstanbul
15°C
Az Bulutlu
Cumartesi Hafif Yağmurlu
18°C
Pazar Hafif Yağmurlu
7°C
Pazartesi Çok Bulutlu
10°C
Salı Parçalı Bulutlu
11°C
enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Kadınlarımız
Dokuz ay karnında taşır çocuğu
Anne bacı olur kadınlarımız
Tarlada işçidir belliyor bağı
Çalışkan oluyor kadınlarımız
.
Tezgahın başında kilim dokuyor
Evinde annedir bebek bakıyor
Güzel bakışları yürek yakıyor
Neşeyle doluyor kadınlarımız
.
Hayatın yükünü sırtında taşır
Zorluğa göğsünü gererek aşar
Yüreği sevince çağlayıp coşar
Sevgiyle gülüyor kadınlarımız
.
Bir yanı sevgili bir yanı anne
En güzel varlıktır vede birtane
Yaşama sevinci kan verir cana
Sevince deliyor kadınlarımız
.
Servet BARDAK
Yorumlar
Benzer Konular
Yetmişli yılların ilk yarısıydı. Ben dokuz on yaşlarında, ağabeyim de benden üç yaş büyüktü. Elli altmış kadar koyun ve birkaç keçiden oluşan küçük bir sürümüz vardı. Öğleden önce koyunlarla kuzular ayrı ayrı otlaklara götürülür, öğleyin koyunlar sağıldıktan sonra da birlikte otlatılırdı. Doğal olarak ben ailemizin kuzu çobanı ağabeyim de koyun...
Yürek bilmezse yazmayı Dil okur mu hiç nameyi. Yar bilmezse yanmayı Yaren bilir mi kül olmayı… Özüm ağlar gözüm kanar Cananıı özler can yanar Ne demeli bu dert halime Dil de sözüm sözünü anar Diken bıraksa artık batmayı Gül bilir mi güzel kokmayı Aşk bıraksa artık acıtmayı Ayrılık bekler mi...
Yetmiyormu yüreğimi yaktığın,Seni sevmek suçmu,söyle yar bana.Hasretinle hayellerim yıktığın,Ayrılığın bir o kadar zor bana. Bir tebessüm mutlu ederdi inan,Sen benim aşkımı ettin perişan,Böyle methametsiz olurmu insan,Ne garezin,bilmem neden var bana. Nasıl bir günahım var bilemedim,Seni sevdim,başka yar sevemedim,Dünyamı kararttın,hiç gülemedim,Çok acılar çektim,hele sor bana. Gönlüme koyduğum,zaman ben seni,Yeniden doğmuştum,yeniden yani,İyi...
Yırtık pırtıklar içinde ,paramparçayım. Bağrım açık,çıplak ayaklarım Nasır’la kardeş olmuş,topuklarım Kirden kalıplaşmış,tarumar saçlarım, Grileşmiş aklarımla,çöplükte eşeleniyorum. Bana benzer köpekler de burada. Martıların çığlığı , içimizdeki feryat, Köpekler uluyor,bense suskunluktayım. Az ilerde, ben gibi insancıklar, Az ilerde,insancık olmaya aday çocuklar. Artık,gök yüzüne bakmıyorum bile. Biliyorum ki , bura, Tanrı’nın yeri değil...
Sokaktan geçen her simitçide, Yolun kenarında ki her parkta Uçan her uçurtmada, Çocukluğumu Arıyorum. *** Siyah beyaz fotoğrafların arasında, Renkli dünyanın ışıltısında, Dünyanın sahteliğinden uzakta, Çocukluğumu Arıyorum. Sinem ŞAHİN
AŞK YAZARI MUSTAFA ÇİFCİ CEZAEVİNDE YAŞANAN İNSANLIK DERSİ Dönemin en büyük Şairi Cezaevi’nde yatmaktadır. Denetleme için bir müfettiş cezaevini teftişe gider. Müfettiş birkaç günlük bir denetimden sonra, hapishane müdürünün odasında otururken müdüre; “-O şairde buradaymış. Çağır da görelim, nasıl biriymiş” der. Hapishane müdürü talimat verir, Şairi müdürün odasına getirirler. Müfettiş, hapishane...