Katlanamıyorum..
Bu gönül ağlıyor şehrin tam ortasında
Gök yüzünün vaat ettiği en ayazında
Gece en hareretle yüreğime vururken
Aşkın kollarında can çekişiyorum
Özlüyorum…
Nefes diye seni soluyorum
Kaskatı gönlüme sığınıyorum
Duygularıma oksijen gitmezken
Aşkın kollarında can çekişiyorum
Dayanıyorum…
Buz tutan kirpiklerime aldırmadan
Üzerime düşen kar tanelerini kovuyorum
Senin varlığınla üşürken…
Aşkın kollarında can çekişiyorum
Doğuşumla…
En yoksul halimi yaşıyorum
Uçmak,yok olmak var kalbimde
Sonra vaz geçiyorum,
Bağrıma saplanan hayaline sığınırken
Aşkın kollarında can çekişiyorum
Üşüyorum…
Sen ve ben hayalimi örtüyorum yüreğime
O anlarda ılık bir nefes
giriveriyor içime
Yaşadığım sen kalbimi sarıverirken
Aşkın kollarında hayat buluyorum
24 Eylül 2022