Görmek

Benim çiceklerim vardı, mevsimleri tanımaksızın aklına estiğinde açan; rengarenk asi çiçeklerim. Meyvelerim vardı, gövdesinden izinsiz uzamış dallarına boyun eğdiren meyvelerim Göz pınarlarım vardı, düğünlerde, bayramlada gama, kedere inat kendiliğinden coşa gelen göz pınarlarım. Arkadaşlarım vardı, bir misket, bir aşık uğruna kavga ettiğimiz. İki dakika sonrasında; köyümüzün tozlu yollarda kora kor...

Sorun, boş kalan tenekeyse, heybeyse,  gün olur çalışır doldurursun. Boş olan mide ise; tam arzu ettiğin gibi olmasa da bir şeyler bulup, açlığını giderirsin.  Boş kalan beynimizi de, ihtiyacımıza, beklentimize ve kapasitemize göre doğru-yanlış bir şeylerle doldururuz. Bunların hepsi önemli ve önceliklidir. Fakat hepsinden önemlisi; niyet, hedef, gayret, alınan mesafe...

O ESKİ SEVGİYE GELDİK Dilaver Karagöz … Sevgiyi anlatırken nefreti hissettim… Anlamsız bakışları gözlerimize iliştirdiniz..! Kendimiz tok iken açı konuşmayan dil türettiniz… Karnımızı değil kalbimizi kuruttunuz..! Merhamet duygusunu Allah yaratmış iken..! Sahiden İnsan insanı dizayn etti… Yıkık dökük yaralarımızı sardık Döndük geriye içimiz üşümesin diye Mavi renkli sevgiler biriktirip, Yırtık...

 Gitmeliyim  Ömrümün kaçan zamanını yakalamak için bir yerlerde Körleyip şu ipe sapa gelmeyen kalbimi bir süreliğine Gitmeliyim Hiç kimselerin tanımadığı, bilmediğim uzak bir şehire. Tek celsede boşayıp dünyayı Kendi halinde , boşvermişliğin kuş tüyü hafifliğiyle Gitmeliyim Yok sayın beni Unutu verin suretimi Bırakın da kendime ettiğim eziyetlerle yüzleşeyim Bırakın da...

Yetmiyormu yüreğimi yaktığın,Seni sevmek suçmu,söyle yar bana.Hasretinle hayellerim yıktığın,Ayrılığın bir o kadar zor bana. Bir tebessüm mutlu ederdi inan,Sen benim aşkımı ettin perişan,Böyle methametsiz olurmu insan,Ne garezin,bilmem neden var bana. Nasıl bir günahım var bilemedim,Seni sevdim,başka yar sevemedim,Dünyamı kararttın,hiç gülemedim,Çok acılar çektim,hele sor bana. Gönlüme koyduğum,zaman ben seni,Yeniden doğmuştum,yeniden yani,İyi...

YALNIZLIK VE ŞAİR — “Gelsen, yalnızlığın belini kırsak/Ama yasak!” Çoğu zaman şaire acı çektiren durumun adıdır belki de yalnızlık… Şair; bu ruh hâli içerisinde olduğu zamanki hayata karşı sıra dışı bir duruş sergiler, kendine özgü bir tavır takınır o sahnede. Yalnızlık denen şey sadece ruhta yaşanan bir olgudur. Hangi şair...