EL İNSAF SEVGİLİ

Aramıştım ki sevginle ben okşanan idim,

Hep aradığım, vardı sende memleketim,

Ki senle hayat yaşamak istediğim şehrim,

Şehrinde yaşayan benim gerisi hemşerim.

***

Ki coşan sevginin duygusuyla seni seven,

Kaldırım bendim, taşında sendin yürüyen

Ayak altında basılan iri taşlar üstünde sen,

Örük saçların, saçların taşlarıma idi öpülen.

***

Değil kaldırım dilberim sevginin hanesine

Sevginin hanesinde, taşlarım senle güllen,

Kaldırımında senin sevgin, senle idim ben,

Çatı kiremitti düşse de ayakaltı ister ezilen.

***

Ezilsek de, aşkının sevinçleriyle kaldık biz,

Güller açıldı, bereket koklar ağaç tepemiz,

Bıçkı korkusu kalkmış, orman her yanımız,

Sevgin tabiat içinde, yeşillenense hepimiz.

***

Yağmur yağar durudan duru yeşil yaprak,

Kapında bekler, çakıldım eşiğinde ilk durak

Çapkın mıyım, hayır dururum teselli bularak,

Yüzüm sürülmüş ilki senin durduğun durak.

***

Durakta durduğum değil idi ki hovardalık.

Ben kör aşık olmuş sana da sırılsıklam aşık,

Yağan yağmurla kalp gözüm de kalır açık,

Sırf seni görmek pencerede perdem aralık.

***

Gizlice bakardım ben genç ki toy delikanlı,

Göz yeşilim süsler senin giyindiğin bindallı,

Her etek yakışmış beklerdim savuran yelleri

Açılsın değil gül öpüşsün gözlerde dalla dalı.

***

Bahçende olurum bin bir hayat çiçekte dallı,

Parklardayım, senle hayalim, ben deli sevgili.

Aşkta yaşamım sana da borçlanmış hayatım,

Aşkının kiriyle, pasıyla, karasına boyanandım.

***

Sırlar birer birer açıklandı aşkım hiç eksilmedi,

Gecem gündüzüyle güneşim aşkımı kıskandı,

Sen değil, alem benle benin aşkına ayaklandı,

Tek sen bu aşık derbederin farkına varamadı…

İbrahim AYĞIRCI…