Dila Hanım Kitabı

Hayat sayılı bir gündü Günü seninle yaşadım Üstüme yıldızlar indi Anı seninle yaşadım. *** Geçmişimi andım durdum Düşümü hayıra yordum Sen diye hayaller kurdum Dünü seninle yaşadım. *** Sığamadın hecelere İlmek attım gecelere Çıktım dağda yücelere Yönü seninle yaşadım. *** Bazen gözlerim dolardı Serde sevgiler kalırdı Sazım sen diye çalardı...

https://www.youtube.com/watch?v=73O9byLEe7E

Sevgili dostlarım! “Her neslin evvelki nesillere karşı mukaddes bir borcu vardır; unutmamak borcu…” Vakti gelen güzel atına binip gidiyor elbet. Bu kaçınılmaz bir durumdur. Hiç kimsenin burda kalma süresi “Ne bir saniye uzatılır, ne de kısaltılır” Amenna! Fakat bu değerlerimizin hatıralarının üzerindeki asırlık ‘toz tabakasını’ silip atmak bizim vazifemiz olmalıdır...

PAULO COELHO Hikâyede gençlerin terk ettiği, kendi halinde yaşayan yaşlı insanların bulunduğu Bescos kasabasından söz eder. Kasabadaki tek genç kişi, bir otelin barında çalışan ve kasabayı terk edebilecek fırsatı kollayan Chantal’dır. En yaşlısı da Berta’dır ki ona da kocasının ruhu görünür ve konuşurlar zaman zaman. Bir gün, bir silah fabrikası...

I.VOLTA Keşkeler tortusudur aşk. Siyatik… her keşkenin bakiyesi. Yokluk yolunda Senin namına , Ben mahkumum zindana en aşkın dozda. Yaşadım sanmasın kendini, Zindandan kahraman çıkmayan. Siyatik… Senden geçesiye kadar Labirent… Çaresiz ve dar. II.VOLTA Yılmaz bir yılgınlık var esasımda Kırılmaz bir kırgınlık esasında Çelimsiz bir sevda esnasında Didiklediğim arş-ı alemde...

Tabirim caizse ben kendime bile fazlayım artık, Sana ne kadar lazımsa al benliğimden o kadar. Boşuna imla kuralı bekleme benim şiirlerimden, Sendeki vebal rahatlığı bendeki sakatlık kadar. *** Anladım benim varlığım senin yokluğun tutuşur, Sabıkayız kek misali kabarık kabuksuz yaralara. Yol değişir kader iki yakan kavuşmaz bir yerde, Bilmezler ki...