Didem 

Aşk çölünün yaktığı, benim en garip âdem 

Küllerim dökülüyor kor saçlarından Didem 

Aklımı kurban eder aramızdaki muhal

Benim gibi hasrettir gözlerine Tac Mahal

***

Yalnız senin yüzünde, bulutlar hiç kararmaz

Gülünü arayan su sensiz toprağı sarmaz 

Yüreğimin ufkunda tutunduğum rehasın 

Görmeyen gözlerime gülümseyen vahasın

***

Yağmurdan sonra gelen koku gibidir sesin

Dünyama umut veren çiçeklerdir nefesin

Sana meftun olunca tahtından oldu Leyla

Bir tek benimle dindi Mecnun’daki vaveyla

***

Kalbimin devletinde sensin sevdanın şahı

Kalem olan kirpiğin ancak yapar izahı

Sen bembeyaz bakınca güzeldir her sitare 

Karın koynunda açan kardelenler avare 

***

İlkyaz gelince seni hatırlatır her çiğdem 

Kendini hep sevdiren dört mevsimdesin Didem

Venüs seni görseydi sana hayran kalırdı

Onu da dayanılmaz engin bir efkâr alırdı

***

Sen ki Mimar Sinan’ın en muhteşem yapısı

Kumral peri bakışın yeryüzünün kapısı

Sen olmadan su gülmez, çay almaz demini

Bende saklıdır aşkın en mukaddes yemini

***

Sana hasret karanlık seni düşünür her dem

Varlığın her zindana ferah cihandır Didem

Senden gelir cennetin attığı her hoş adım

Aşkının terennümü olmaktır tek muradım

***

Sen bütün feryatları dindiren baharımsın 

Aziz bahtiyarlığım, bengisu pınarımsın 

Eşsiz güzelliğindir her kitabede gündem

Asırlar sonrasında bile sen varsın Didem

***

Hüznün poyraz elleri beni boğmasın artık 

Kanayan her yerimde binlerce matem örtük

Rüyalarda bana hep gülen dudağın badem

Seninle uyuyorum, uyanıyorum Didem

 Ediz Servan Erdinç