Kalbime dokunma acıyor canım Bebeğim ben sana sar demedim mi Dünyayı aşk ile yaratmış Mevlam Ölürüm ben sana yar demedim mi Aklımı gülüşün alıp gitmeden Gözlerim denize dalıp gitmeden Zamanlar ömrümü çalıp gitmeden Ne olur gel artık sor demedim mi Nerden nasıl vurdun bilmeyeceğim Gözümün yaşını silmeyeceğim Sen gelene kadar...
İzmir’in taşlı sokakları, sabahın ilk ışıklarıyla altın rengine bürünmüştü. Martıların çığlıkları ve denizin tuzlu kokusu, sanki geçmişin fısıltılarını taşır gibiydi. Öğretmen Emre, elinde dedesinden kalma eski bir defterle okulun avlusunda yürüyordu. Defterin sayfaları sararmış, köşeleri kıvrılmıştı; ama her harfi, Türk milletinin binlerce yıllık ruhunu barındırıyordu. Sınıfa...
Yağmur son kez saçıma düştü, Takvim yaprağının, akrep / yelkovanın, Günlerin yada ayların/ yılların anlamı kalmadı. Her gece / gün sabaha erişse parmak uçlarım sızlar… Buz kesen elimde , tomurcuklar biterken, Artık hiç bir şey kalmadı. Anlıyorum vakit… Elveda . Ne sabaha / ne geceye vedam, Vedam kendime . Duymayacağın...
Kıymetli Dostlar!!!! Uzun yıllardan beri edindiğim, bilgi ve birikimle KAYBOLAN DEĞERLER ‘imizin nasıl kaybettirildıgini sizlerle paylaşmak istiyorum. – 1- Bana göre, İNSAN olmanın temel öğeleri olan,ERDEM-ONUR-DOĞRULUK Üçlüsünün saç ayağı ADALET’le beraber ,nasıl yok edildiğini gelin hep beraber KRONOLOJİK bir Tarihle izleyelim…… Hz.ADEM İNSAN olarak yaratılırken YÜCE YARADAN ‘ın huzurundaydı. Dikkat...
RÜZGÂRLARIN TÜRKÜSÜ ^^ Dudaklarda kısık ses, dualar göğe doğru, Bir yağmurun gölgesi nöbettedir şu günde. Bu sefere bir davet, bu cennete bir çağrı, Diz vurmaz mı Mehmedim bu coşkulu düğünde. Gözde tütse de birden, ana baba ve kardeş; Bu bir vatan sevgisi, bütün sevgilere eş! Onlar ki yurt uğruna, öldüler...