Özür dilerimKusura bakma ne olur göremedim gerçek yüzünüDoğru sandım yalan her sözünüHak etmezken yüreğimde en izve köşeyi.Ben yüreğimin anahtarını sana verdimÖzür dilerim katilim olacağını nereden bilirdim.Zaten ben hiç akıllanmamHerkesi kendim gibi bilirimHer seferinde hançeri sırtından yerimBak yüreğime her yeri jilet kesegi dilim dilimÖzür dilerim katilim olacağını nereden bilirdim.Gerçek gibi söyledin...
Yüreğim yanıyor! Yüreğim.Kaybediyoruz, günbegün hareket alanlarımızı. Ekmeğimizi,umudumuzuözgürlüğümüzü daha kötüsü;öz güvenimizi kaybediyoruz. Kimileri farkında bile değiller, demokrasi denilen geminin akıntılı sularda sürüklendiğinin.Ha battı…ha batacak noktasındaTabi bu sözlerime inanmayacakpek çoğu.”Nereden çıkartır münafıklar, bu tür asılsız söylemleri”Diye kızacaklar belki de.Ve gülecek bıyık altından, unu kuru, tuzu kuru olan bir çoğu.Kimiler aman bana dokunmasınlar...
ölüm hayatın son penceresi benim için mi yoksa dünya için mi, bana sorarsan, boş sayfa, çeviriyorum, kitabın kapağı, kapandı kapanacak, dünyada ise, herkes cebini dolduruyor, satan satana, bana kabus oldu, hayalin perdesini, çektim gittim, belkide sadece, suskunun dili kesik, ömrün takvimi yırtık… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz
Babalar günü için. O zaman tüm babalar için “Gelincik Düşü ” kitabımdan bir şiir düşsün geceye… Hayat herkese adil davranmıyor Ve kaybetmenin ne demek olduğunu çok erken öğretir bazılarına… Ve kaybetmeyi erken öğrenen cocuklar çabuk büyür… BABAMA Dizlerimde hala durmakta Düşüp kanattığım yara izlerim Ne çok düşerdim, Sakarlıklarında çocukluğumun Kanardı...
İmil imil damlar yüreğime Aniden yağan bahar yağmuru Filizleniverir o an gönlümde Henüz açmamış mor güller İçime çekince mis kokusunu Dalıp giderim derinlere Gözlerim ise sabit dikilir yollara Sokağın başından çıkıp gelecek gibi Değil bir kaç tane gül demeti Yollarına gülizarı sersem dönmezsin Zaten dönmemek üzere çıkıp gittin Değil yüreğime...