ÇANAKKALE ANISINA

Bu gün sevdiklerimi yazacağım

Mustafa Kemal’i, Mehmetçiği…

Al bayrağı çekeceğim göndere

Vatanı, sereceğim mısralarıma

***

Hala vatanımın her kenarında

Zamanın en hergele, en hain insanları dolaşırken

Yok yok deme iyi niyetinle

Rahat uyuma sen Türk gençliği

***

Tarihi gerçekler bilinmezle değiştirilemez

Elbet

Vatandır duygunun öznesi

“Mehmetçik” olan benliğimizde

Kıvılcımları dev ateşlere dönüştür

Ah! Mehmetçiğim…

Karanlık günlerin buz tutan gecelerinde

Çarıklı ayaklar , titreyen bedeninle

Vatan sevdasıyla kaç kez ölüp dirildin

Kanın aktı kaç kez toprağa

Vatan sedalısı böğrüne isabet eden

Kaç kurşunu bizim için göğüsledin

Evlat diye ağlayan kaç ana sesi dinledin

Evlat hasreti hüznünü yaşadın kaç defa

Ne tarafa baksan düşman

Vurulup vurulup can almaktasın

Yazdın bağımsızlık destanını

Gün bana emanetin cumhuriyet

Cennet bıraktın öte cennet senin

Mehmetçiğim.

Bil ki vatanda dert çekmekteyim

Seni anmayanlara ah etmekteyim

Dualarımı sana göndermekteyim

Bu gün siz gibi ben de üşümekteyim

Ve sizin gibi,

Çanakkale asla geçilmez demekteyim

Dilaver Karagöz