Ankara’yı sorsam sana, iyi bilir misin çocuk? -Elbette bilirim, amca bilmez olurmuyum hiç. -Hem de gözü kapalı. -Netice de burada yaşıyoruz, herhal öyle değil mi, ya? Öyle mi, dersin? -Elbette öyle amcam. -İnsan, hiç bilmez olurmu yaşadığı şehri? Bilir tabi…bilir elbet… bilmeli ! -E…! Nereyi soracaktın, amca? …….. Adın neydi...
Bin bir yalan ile uyutuyorsun,Akılsız başları avutuyorsun,Halkı birbirinden sovutuyorsun,Kazların tüyünü yoluyorsun sen. Yalanı kendine etmişsin yoldaş,Hırsızlar seninle iyi arkadaş,Fakir sofrasında bulamazken aş,Ekmeği sofradan çalıyorsun sen. Umut ekiyorsun,kupkuru umut,Ne mercimek kaldı,ne biraz nohut,Yurdumuzu sardı,bir kısım haydut,İçimize korku,salıyorsun sen. Biri bin ederek anlat yiyen var,Eşi yok bulunmaz,lider diyen var,Biçtiğin her sırtı alıp...
Hep bana,hep bana diyorsun Karşındakini salak yerine koyuyorsun. Sanma ben akıllı,kimse birşey bilmiyor. **** Saygı,sevgiyi davranış belirler İyi.niyet güzelliği davet eder Sevginin özü varsa sende eğer Herkesten görürsün değer **** Hor görme arkadaşını Değer ver,sev insan oğlunu Düşün özenle yaratılışını Gör mana aleminin sırrını **** Kibir mutsuzluğun işareti Huzursuzluğun kardeşi...
Kimse bilmez asıl nedeni, Kaybeder herkes sevdiğini, Yol yakınken etmeli tövbe, Hayat bu ölüm her yerde. Savaş, zulüm, taciz, şiddet Depremdir bu dünyayı yıkan gerçek, Allah bilir sonumuz ne olacak, Hayat bu herkes hak ettiğini yaşayacak. Her sene farklı bir konuda, Sınanıyoruz dünyaca, Anlayan biliyor nedenini, Hayat bu, bilmeli kıymeti....
Şu benim canımTürklüğüm, Dili ile büyüdüğüm, Türküsüyle,şarkısıyla, Aşkına esir düştüğüm. Bir sevda ki,dağlar kadar, Şu gönlümde,bir yeri var, Hayatıma anlam veren, Ben suyum, Türklüğüm pınar. Tarihinden duyarım şan, Damarımda dolaşan kan, Türk birliği ülküm benim, Bir büyük ülkedir Turan. Ali Akın(Albazoğlu)