BENİM ADIM UMUT
Ramazan ARAS
Yorgun şafakların
Hüznün ışığında uyanıyorum.
Hüzün….
Dün, evvelsi gün
Hatta sayısız,geçmiş gün…
Hüzün sarmalında Şafak.
Kırgın ışıklar, ışıma savaşında.
Kalksam mı, kalkmasam mı savaşında
Kalksam mı?Kalkmasam mı?
Yine hüzün, yine hüsran
Yığılacaklar mı omuzlarıma ?
Yerde…..
Cılız..Titrek bir ses
Kalk…Kalk diyor.
Beni hatırlamazsın..
Yıllar evvel,kankaydık senle
Kalk..Silkelen..
Her Güneşin doğuşunda
Ben de hatırlatırım.
Gün benle başlar…
Bak şu çiçeklere
Onlarda Güneşle beraber
Vals yapıp seviniyorlar.
Kuruyacaklarını bildikleri halde
Koparilacaklarını bildikleri halde
Ama bir an,ya da birazcık an
Yaşamdan zevk almaya çalışıyorlar.
Kalk..Silkelen..
Beni hatırladın mı?
Benim adım UMUT….
Her zaman ANKA’ ydım ..Ben.
Ramazan ARAS
25-11-2021
İZMİR