AŞKLARIM

Ne zaman gurbette Gelip de kalsan, Bir sevinç bir huzur Kaplar içimi; Ne zaman kapımı Gelip de çalsan, Kanarım doyarım Bir tas su içimi… Ben bazen Güneş Bazen Ay olurum, Ben bazen bir ok Bazen de yay olurum; Garibin derdinden Gider pay alırım, Yanarım kırmızı Bir alev biçimi… SÜLEYMAN GÖK

Ne sözler kifayet eder, ne yüreğim elverir hikayemden güne notlar düşmeyi. Yalana, yanlışa sapmadan yolum, anlatayım desem ahvalimi. Kırılır dalları, sararır yaprakları, kurur yeni açmış filizleri özenle koruduğum kök çınarımın. Yegâne suçlunun kendim olduğunu itiraf etsem mesela… Kazara, beklemek zorunda kaldığım isimsiz duraklarda. ”Elbette suçlu sensin !” Diyebilecek o kadar...

Mart Ayı kapıdan baktırdı, uzun zamandır beklediğim sevindirici haber geldi: “HEVESİ KURSAĞINDA KALANLAR KULÜBÜ” adlı oyunum Edebi Kurul’dan geçti, Devlet Tiyatroları repertuvar havuzuna alındı. On beş uçuk karakter, otuz şarkı. Danslı- eğlenceli, sataşmalı-gülmeceli, emekli-yemekli, iki perdeli günümüzden bir müzikal komedi. Umarım bir gün sahnelerde görmek de kısmet olur, etli-kemikli. Yani...

https://www.youtube.com/watch?v=YxcPE1-WLFA

ERENLER Taşıma suyla bu değirmen dönmez Tekrar söylüyorum bakın erenler Ateşi olanın ateşi sönmez Bir ışık meşale yakın erenler Tekrar tekrar söyledim başa sardır Kimisi anlamaz kafası dardır Karıncanın bile bir hakkı vardır Aman dikkat edin sakın erenler Bu çorak tarlada ekin dermeyin Bilemezsiniz her sırra ermeyin Siz yinede düşünün...

FELAKET Yüreklerde bir yara, Açtı acı manzara, Damga vurdu bu asra. Bu nasıl bir falaket? Yok böyle büyük acı, Gitti kardeş ve bacı, Davalıklar davacı, Bu nasıl bir felaket. Kıyamet koptu sandık, Bakıp,bakıp ağladık, Cigerizmizden yandık, Bu nasıl bir felaket? Almıyor,aklım,fikrim, Bu mu benim kaderim, Sorar bana gözlerim, Bu nasıl...