AŞK HERKES İÇİN SANA

AŞK HERKES İÇİN SANA

Dilaver Karagöz

…

Aşk !
Sen ilk idin hep kalbimde…
Sevgi dolu yürek taşıdım diye,
Bu gidiş niye..!
Sence acayip görünümlü serseri miyim ben..?
Hatırlarmısın..?
Yamalı pantolanla ilk elini tuttuğum,
Taksi parasını ilk sen verdiğini…
Oysa öyle çok utanırdım ki..!
İç sesim sen garip bir aptalsın derdi.
İnanılmaz !
Kalbimin en çok sızladığı zamanlar.
Fakat, gerçek bu !
Ben hazırdım tüm bunlara senin için.
Ya sen !
Tahmin edemeyeceğin durumlardı işte böyle !
Sana sesleniyorum !
Şimdi sevebileceğim o kızı ver bana
Genç, siyah saçlı, ela gözlü
Kötülük mü..?
Asla düşünemem !
Sevgiyi anlamayan düşüncelerini vuracağım..!
Aşk ile bakan gözlerimle !
Asla sevmekten vazgeçmedim !
Sadece seni mi..?
Hayır sevgilim !
Önce seni, sonra tüm insanları.
Anlamadın mı..?
Bak gözlerimi vermiştim sana..!
Üzgün bir yürekle,
Düşmüştüm bir çok derde, sendeleyerek.
Yokluk vardı ben de , tüm her yer de.
Duyardım bir çok yetim çocuk feryatlarını.
Kendim gibi..!
Yağıyordu lapa lapa kar, paltosoz sırtımıza.
Bu denli yüreğim hiç yanmamıştı.
İstanbul sokaklarına adım attım
Baktım kalabalıklara hüzünle.
Saçları kirli çocuklar, elleri çatlak.
Ölsem, ölsem dedim sevgilim.
Kalbimde yok gibi bu zamanlar, seni aklına getirecek.
De hadi tatlı rüya’m bana
Tüm bunlar umurunda değil mi..!
Yalnız kaldığımda çok düşündüm…
Milyon kere intikam almayı.
Yerin dibine sok istersen beni.
Suçlu ben miyim? Sanki !
Suçlu bensem canlı canlı göm beni
Kurtulurum bu aşk’ın azabından.
Bıktım bu kadar aciz yaşamaktan.
Şimdi son sözüm !
Gelecek nesil aşklara !
Ezberlesinler, önce insan sevgisini.
Bütün acılarımla yaşadım
Eski olmadan, eskimeyen aşk’ı !
Mutluyum!
Çocukların gözlerinde, gülüşlerinde…