AŞK

Nasıl yüreğine alırdın diye soruyorlar….Gülümsüyorum !Beni bilenleri anlıyorum…Yaşımı , yaşamımı, acılarımı, hezeyan ve çilelerimi…İşte böyle diyorum.Bana bırakılanla yetiniyorum…Aşklar hep güldürmez ki..!Ayrılığı tadacaksın ki aşık olduğunu anlayacaksın…Ağlamayı bileceksin ki gülmek anlam kazansın..!Ve susan onca insan…Susmayın  konuşun, seveniniz yoksa sevginiz var…Az şey mi bu..?Gece çok idealdir bana mesela…Ben ve ruhum yan yana , yürek yüreğe kavga ederiz., aşk yaşarız umarsızca….Sevgilimle  el ele tutuşur, sahilde gezer , yosun kokusu çekerim  sigara yerine…Sonra gözlerine bakarak şarkılar söylerim, bir çay bahçesi loş ışığında….Şehrimin bütün anılarını sığdırırım o kısacık saatlere…Meğer zamanım hiç yokmuş kimselere ayıracak kendimden başka..!Yalnızım diyenlere hep şaşırırım….Sonra pencereden dışarıya bakıyorum, sokaklar diyorum, ne kadar da  boş… Fakat yüreğim bir o kadar dolu..!Düşünüyorum..!Onsuz  ay ne kadar sönük duruyor..!Dönüp dönüp sarıldığım  hayallerBakışlarındaki aşkı anlatıyor bana..!Ne yapıyorsun, kimi düşlüyorsun  demedim kendime hiç…Salıverdim duygularımı, Allah ne verdiyse vursun gönlümün teline diyerek…Ben, yalnızlığımın bitmez anılarıyla dertleşiyorum, tutunduğum yüreğim de…Şuursuzca  gelen ani hislerim dalgalandırıyor sakin hasretimi….Gel demiyorum sevgiliye asla, içimden geçse de…Gelmese de olur diyorum…Ben biliyorum ya sevdiğimi..!Onun mutlu olduğunu düşünürüm, onu görmesem de, gülümsediğini…Görmek te asla istemem özlemim biter hissiyle…Diyeceğim o ki..!Ben böyle çok çok mutluyum, yalnız değilim…O hep yanı başım da, tüm hücrelerimde  dolaşıyor…Kalbimiz de yaşadıktan sonra…Bu şehre biz el ele girmesek te olur…Aşk yaşasın doğduğu şehir de… 04 nisan 2022 Henüz Şair Dilaver Karagöz

#okudumbitti #janeausten #emma #alıntı #kitapyorumu “Biliyor musunuz, insan alıştıktan sonra karşısındakinin kusurlarını görmez oluyor.” “İnsan ruhunun, ilginç durumlardaki kişilere karşı bir yufkalığı vardır. Örneğin, evlenen ya da ölen genç insanların her zaman iyiliği konuşulur.” Ingiliz yazarı Jane Austen’nin kalemi ile” Emma”kitabı sayesinde tanışdım ve sevdim. Gerçi dönem kitaplarını okumayı severim....

Vatandaş olarak belki farklı mezheplere ve farklı ırklara mensup olabiliriz ama hepimiz üzerinde yaşadığımız topraklardan fışkıran mahsullerden besleniyoruz. Bu durumda birbirimizi sevmek zorundayız. Zaten birbirimizi sevmek zenginleşmektir. Ve birbirimizi sevmek çoğalmaktır. Belki düşmanımız ayrılıklarımızı çaresizliğimize verip faydalanmak istemektedir. Peki, biz niye kendimizi çaresizliğimizden kurtarmamaktayız. Kurtarmasak, bizi birbirimizle bağdaşmayan hale getiren...

(Tüm “DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR”ın -ki emekçi olmayan kadın yoktur, zaten!- önce “İNSAN” olarak bir “ÖZ-GÜR BİREY” ve “KADIN” kimliklerine sahip çıkıp “VAROLMALARI” dileklerimle günleri kutlu olsun.) TANRIM; BEN HEP AYAKLARI YERE SAĞLAM BASAN, BAŞI DİK O NADİR KADINLARI SEVDİM! BAHANELERİ DEĞİL ‘NASIL YAPABİLİRİM?’LERİ SEÇEN KADINLARI…!(1) “Vicdani Onurun Direnç

Hoşçakal hayat Diyorum Hasan Ejder Tazeoğlu … Üşüyorum bu gece Elimde bir kadeh Yıkık dökük harebe Bir masam var Üstünde hatıralar Uzaklara dalıyorum Ve hatıralar geliyor Bir bir üzerime Ne garip diyorum Bizmi yasadık Bunca acıyı Bunca sevinci Dalıyorum iste uzun uzun Özlüyorum aslında Her acıyı her sevinci Keşke diyorum...

Mutluluğu, sevdayı, sende tattım ilk defa. Seni sevdim güzelim, gözlerime, bak sana. Açıver yüreğini, kalbinde, yer bulayım. Sana alan aşkımı, şarkılara yazayım. Yenilir sevdama, deli gururum. Ben seni görmeden, nasıl dururum. Yokluğun önümde, koca bir uçurum. Kıyarım, bu cana, ecel olurum Y in. Öyle bir ateş ki, söyle diner mi....