Acı Tecrübe

Türk Yazar, Şair, Sosyolog olan Aşk Yazarı Mustafa Çifci Kastamonu – Daday 1966 doğumludur.  İlkokul öğretmeni  (köy enstitülü öğretmen) babasıdır. İlköğrenimlerini babasının öğretmen olması nedeniye Kastamonu ve Ankara’da tamamlamıştır. Yüksek öğrenimini Anadolu Üniversitesi işletme Bölümü, İstanbul Üniversitesi, sosyal hizmetler ve sosyoloji lisans mezudur. Aynı zamanda Psikoloji Uzmanlık, Koçluk Mesleki Eğitmenliği ve NLP Uygulama...

SINAV SAATİ Necati Açıkgöz … Çekip kapıyı, çıktım dışarı. Sabahın altısından beri yoldayım. Dışarıda hava buz… Öyle bir kuru ayaz, burnumun ucu ve daha da çok kulaklarım yanıyor soğuktan. Sırtımdaki paltonun yakasını çekiyorum yukarıya ne mümkün kapatsın kulaklarımı. Tarla yüzeyi don tutmuş allahtan Ayakkabılarım her zaman ki kadar çamurlu değil....

Banksız bir parkta, Çimenüstü uçuşmakta hasis, Art niyetli sisler… Heyula topladığım bohça, sırtımda, İçimde çürümüş ot kokusu, İçimde kavisli hisler. Kutluyorum yitikliğimi, bir maşraba sancıyla. Sana susuzluğuma yetişecek Bir debbe gözyaşını bile Saklıyor pus, acımasızca. Nerden düştüm bilemesem de Şu yankesici gecenin şûrâsına nafile; Yine de sevmenin dürüstçesini, Öğreniyorum günden...

PEKMEZ HELVASI Yüzünde dikine derin çizgiler olan esmer tenli zayıf bir adamdı babam. Üstelik bu kavruk vücuduyla çiftçilik gibi ağır bir iş yapmak zorundaydı. Belki de bu nedenle kendisine enerji sağlayacak yiyecekleri, özellikle de tatlıları çok severdi. Tabi yerleşim yerlerinden çok uzaklarda, dağ başındaki evimizde tatlı deyince akla helva gibi...

Neler gördüm neler ben bu hayatta, Balkondan bakmayı beceremedim. İhanete maruz kaldım ben hatta, Balkondan bakmayı, beceremedim. Kırıldım,gücendim,incidim amma, Sırt dönüp bakmadım,asla davama, Çok çakallar çıktı,benim yoluma, Balkondan bakmayı, beceremedim. Ne filim çevirdim,nede fırıldak, Her işte başım dik,yüzüm ise ak, Sıkışınca korkup vede kaçarak, Balkondan bakmayı beceremedim… Hakaret ettiler,korkmadı gözüm,...

şu sahipsiz yaşamın yenilenen şafaklarındadevşirilirken yeryüzü ben hırçın nehirlerin akışındayorgun bir damlayım günbatımında yatağımı arıyorum rüzgâra yenilmiş yakup kuşuyumkırık kanadımın ağrısıylasığınıyorum gecenin duldasına savruldu yürek yangını mavi gök aşkımartık mutluluk mudur ölümden ötesioysaben ne ihanetlerin ne de yalanların insanıydımgülün goncası gibi hakikatin ışığı güneşi özlüyorum zaman her yola revan eyledi...