Gerçekten sevenin sevgisinin son kullanma tarihi yok

Kan damlayan umutlarım vardı benim. Gözümü açtığımdan beri huzur bulmadığım bu dünyada, lezzetli bir yemek masasında büyük bir iştahla yenilmiş heveslerim… “Babanın vurduğu yerde gül biter” denen aldatmacalarım. “Kaç koyun edersin?” adına başlık parası denen pazarda sorusuna verilecek cevaplarım vardı. Neresinden baksan zordu benim hayatım, hangi pencereyi açsan kar boran....

KADIN, ÖZGÜR VE AYDINSA, DÜNYA DÖRT MEVSİM BAHARDIR… 8 Mart kadınlar günü! Kadın erkek diye sınıflandırmadan Belli kalıplarda hapsetmeden, bir gün değil, her gün kadir kıymet bilinmeli… İnsan olan erdemli kişi hayatta neyi nereye koyabileceğini zaten çok iyi bilir. Tıpkı ”MUSTAFA KEMAL ATATÜRK” gibi…. Günün, Haftanın, Ayın, Yılın, Yüzyılın …...

Köylü teyze bahçesinden topladığı ıspanak, marul, maydanoz, roka, dereotu gibi pek çok yeşilliği bir güzel yıkayıp demetler halinde küçük paket lastikleriyle bağlayıp tezgâhının üzerine dizmişti. Ayağında kara lastik ayakkabısı, evde dikilmiş şalvarı, başörtüsünün üzerine tünettiği siperlikli boyacı şapkasıyla gelip geçenlere ümitsizce sesleniyordu. Ispanak var, marul var, maydanoz var! Sabahleyin tezgâhını...

Beni yıllarca kandırdın sen. Seviyorum deyip, yüreğinin bir kenarında hep başkalarına da yer açtın. Hiç bir zaman benim sevgimle yetinmedin sen. Başka sevda arayışların hiç bitmedi. Arzuların hiç sönmedi. Seni beklediğim gecelerde gelmediğin zamanlar hep yalan söyledin. Ben sana inandıkça, ben sana güvendikçe sen kendi gönlünde kendini büyüttün, ben küçüldüm....

ŞİİR : BETÜL FIRAT SESLENDİREN : SERNİL DESTİNA FON : AŞK Görseller & Fon alıntıdır… ANLADIM Kİ Anladım ki benden vazgeçmiş yüreğin Varsın geçsin… Anladım ki yalnızım artık. Ne kurduğum hayaller yanı başımda Ne gözlerimdeki sen duruyorsun Sensiz, bensiz mehtaplar gelmiş geçmiş Çünkü sen çoktan gitmişsin benden Gidişin ani miydi,...

Tiyatro, edebiyatın sahneye taşınmış hâlidir. Sözcüklerin ete kemiğe büründüğü, karakterlerin nefes aldığı bir canlı alandır. Edebiyat; yazıyla insanı anlatırken, tiyatro insanın kendisini yazarın gölgesinden kurtarıp doğrudan ifade etmesini sağlar. Bu yönüyle tiyatro, edebiyatın sadece bir türü değil, onun ruhunu dışa vuran bir aynasıdır. Edebiyat, insanın iç dünyasında yankı bulur; tiyatro...