—–
“Yaşanır o anlatılmaz” diye başlar aşk tanımı.
Bir parantez aç denirse, gösteririm sol yanımı.
Badem çiçeğidir bazen, tüm coşkulara duyarlı;
Ve en çok da kırılan o, bu yüzden şu yürek harlı.
Bazen hüznün tâ kendisi, gözyaşının kaynağıdır;
Ya da kanadı rûhumun, sevincimin oymağıdır.
Ötesi ki; gözümde fer, kolda kuvvet dizde derman.
Kelâmullah böyle diyor, “sevin” diye gelmiş ferman.
Gelinciğimin alında; tebessümdür gayet ince,
Yıldırım yağmur öncesi, gökkuşağıdır dinince.
İftiradır kör söylemi, bu şairi bile görmüş,
Anlamadım iki gözü; nice körmüş, nasıl körmüş!
Salınan bir alevdir aşk, lambamızda ince belli;
Mihriban’dır, Mona Roza ve güzelim Anabelli…
Dahası mı? El-Mansur’da ta yürekten “Ene’l-Hak”tır,
Hikmetleri gören gözdür, dâvûdî sese kulaktır.
Uzun lafın kısası şu; “Güzelliğin on par’etmez”
Aşk denen şey benim adım, yok etmeye hasret yetmez!
***
Ali Rıza Navruz
# Bet Beniz Arasında