AŞK Mehmet Kutur

YANSAM MIDIR YANMASAM MI Ak beyaz kâğıda döksem derdimiVarıp yare desem bir bir derdimi,Em olurmu bilmem görse halimiSöylesem bir başka söylemesem mi. Bahçesinde al mor gülleri açmış Dağılmış saçları gerdena taşmış,Sıkmış entarisi düğmeler açmışSevsem bir başkadır sevmesem mi ki. Taramış zülfünü yürek yakıyorSalmış düğmeleri göğüs coşuyor,Öyle cilveli ki nazı yakıyorYansammıdır...

Merhabalar Değerli Okurlarım, bugün şiirleri konuşacağız. Şiir insanın yüreğindeki yangını, dilinde kopamayan fırtınasını dışa yansıtma yoludur. Yürek kanadıkça kanamış, yangın susadıkça susamış, gönül harlandıkça harlanmıştır. Dil artık, susmaktan bıkmıştır. Kalp kan pompalamayı bırakıp acısının kollarına teslim olup biçare hallere düşmüş, nefes aldıramaz olmuştur insana. İşte burada kişi ya yanmayı, ya...

Uzun yollardan gelecekti. Saatler öncesinden gitmiştim otobüs durağına. Kalbim hızla çarpıyor, zaman geçmek bilmiyordu. Heyecanlı, çocuk sevinciyle yüklü bir tebessümle araçtan inip hızla bana doğru yürüdü. Sımsıkı sarıldık. “Bebeğim”, dedi. “Az daha seni kaybedecektim. Ama bitti işti. Tüm kalbimle sana geri döndüm.” Sessizce yürümeye başladık. Karanlık bastırmak üzereydi. Birden aklıma...

GAZETECİ-YAZAR-ŞAİR KERİM ÖZBEKLER’DEN DÖRTLÜKLER… DİYEMEZSİN… Başkasının diktiği ağacın meyvasını yiyemezsin Üstüne uymayan elbiseyi hiç zevkle giyemezsin Ne ekersen onu biçersin dünyanın kuralı bu Tutup da herkese ”Dünya malı ortaktır.” diyemezsin. KERİM ÖZBEKLER **********DÜŞERSİN…”Benimle, kimse baş edemez.” demeAnalar neler doğuruyor tarihe bir bak heleKendini çok güçlü sandığın bir an daÇekerler bir el...

Sen gülüp oynarken ben hep tükendim Hal hatır sormaya gelme boşuna Direndim sabrımla kahrını yendim Umudu kırmaya gelme boşuna * Günü düne sordum haftayı aya Bana ettiğini unuttun güya Sen beni ben seni sevmiştik baya Teselli vermeye gelme boşuna * En güzel baharda elini tuttum Sen yağmur idin ben kara...

Katlanamıyorum.. Bu gönül ağlıyor şehrin tam ortasında Gök yüzünün vaat ettiği en ayazında Gece en hareretle yüreğime vururken Aşkın kollarında can çekişiyorum Özlüyorum… Nefes diye seni soluyorum Kaskatı gönlüme sığınıyorum Duygularıma oksijen gitmezken Aşkın kollarında can çekişiyorum Dayanıyorum… Buz tutan kirpiklerime aldırmadan Üzerime düşen kar tanelerini kovuyorum Senin varlığınla üşürken…...