NİHAL ULUSOY’UN GÖRÜNMEZ BAĞLAR ADLI KİTABI ÜZERİNE NOTLAR ARZU ORTAÖREN … ” OTOBÜS DURAĞINDA SEVGİLİ DEHŞETİ.” “Kıskanç adam, telefonu yüzüme nasılsın kapatırsın, dedi. Bıçağı çekti…” Kadının fotoğrafına geri döndüm. Yine mağdurun fotoğrafını koymuşlar, adamın ne tam adı ne de fotoğrafı vardı. Her şeye, herkese küfretmek istedim. Pişmanlıkla baktım ekrana. Güneş...
Mutluluğu, sevdayı, sende tattım ilk defa. Seni sevdim güzelim, gözlerime, bak sana. Açıver yüreğini, kalbinde, yer bulayım. Sana alan aşkımı, şarkılara yazayım. Yenilir sevdama, deli gururum. Ben seni görmeden, nasıl dururum. Yokluğun önümde, koca bir uçurum. Kıyarım, bu cana, ecel olurum. Öyle bir ateşki, söyle dinermi. Toprağa girmeden, sevdam bitermi....
Boş yere bu kaygınız Hazır döşek yaygınız Şimdi sizin uykunuz Benim çok duygum geldi Bir başkayım bu gece Taştı kelime hece Başlasam bir an önce Benim çok duygum geldi Geldi habersiz ansız Yakaladı zamansız Sabır bilmez amansız Benim çok duygum geldi El ayak bir çekilsin Sökün edip sökülsün Dimağımdan dökülsün...
Neden bu dünyaya köhne diyorlarDünya köhne ise, edenler ne ki?Yüz yıllar boyunca kahpe diyorlarDünyada kahpelik edenler ne ki? Acıları biz yarattık biz çektikSabır küpün biz doldurduk, biz döktükİkbal’i biz yaptık biz boyun büktükHalada bu yolda gidenler ne ki? Ne sözler dolanıp durmakta dileGayretim boş, çabam oldu nafileDost diyerek yüzüne güle,güleDostun...