RAMAZAN ( 4. ŞİİR )

—– “Yaşanır o anlatılmaz” diye başlar aşk tanımı. Bir parantez aç denirse, gösteririm sol yanımı. Badem çiçeğidir bazen, tüm coşkulara duyarlı; Ve en çok da kırılan o, bu yüzden şu yürek harlı. Bazen hüznün tâ kendisi, gözyaşının kaynağıdır; Ya da kanadı rûhumun, sevincimin oymağıdır. Ötesi ki; gözümde fer, kolda kuvvet...

Yazmak istiyorum. Yazmak istediğim yazı yazılmıyor. Neden yazılmıyor? Hiçbir heves yok içimde. Hiçbir konu yok önümde. Zihnim karmakarışık ve çok durgun… Zihnimde titreşen fırtınalar var. Bu fırtınalar nasıl ve ne zaman dinecektir? Bilemiyorum. Şu an hiçbir şey bilmiyorum. Kedi gibi yaşamak, ağaç gibi kurumak… Ben ne bir kedi, ne de...

SINIR ÖTESİ..! Mavzer yemiş süngü yemiş sürgünler, gibi.. Kan revan, gözlerini sil senin gibi yüreğim elem keder, dolu.. Ben prangalardan! kurtulmuş, yorgun bir savaşcı gibiyim.. Şimdi gözlerime bakıp ta bulutların, rengini arama maviler, bende hiç olmadı..! Ben sürgünden sürgüne, giderken kaç, defa sana firar, ettim! avuçlarımda kızıl, damlalar .. Mavzer,...

https://www.youtube.com/watch?v=8cjl_M88LbU

Bu kadim topraklarda yaşamış binlerce kadından biriydi anneannem, Kaderiyle bilek güreşi tutan kadın. Düştükçe küllerinden yeniden doğan kadın. Acıyı yudum yudum içip, yine de başı dik yürüyen kadın. Bastığı yeri titreten kadın. Akıllı, bilge insan… Amansız hastalığa yenik düştüğünde bile sabırla ve şükürle ölümü bekleyen kadın. Çocukluğumdan beri en özel...

Mehmet Akkaya Yüksek sesli bir ifadeyi başlık yaptığım bu yazıda Dersimli bir yazardan ve yazdıklarından söz edeceğim. Malatya programında tanıştık kendisiyle. İki kitabını imzaladı bana. Özlem Armen’den söz ediyorum. Birlikte katıldığımız bir programda kısa ama etkili bir konuşma yaptı Armen. Tanışma sırasında bana imzaladığı iki kitabından birinin adı Duvar Yazıları’ydı...