Yeni bir güne başlamanın mutluluğunu kim istemez, güneşin doğuşunu, kuşların cıvıltısını kendi döngüsünde dönen dünya nimetlerinden faydalanmak herkesin hakkı değil midir? Bu hakkı sadece kendisinde görenler ve buna sessiz kakışımızdandır ki, sessizlik her tarafımızı kaplamış, kulaklarımızı onca feryada tıkamış durumdayız. Peki neden? Gelin hep beraber insanca bir muhasebe yapalım. Kuran’ı...
NİHAL ULUSOY’UN GÖRÜNMEZ BAĞLAR ADLI KİTABI ÜZERİNE NOTLAR ARZU ORTAÖREN … ” OTOBÜS DURAĞINDA SEVGİLİ DEHŞETİ.” “Kıskanç adam, telefonu yüzüme nasılsın kapatırsın, dedi. Bıçağı çekti…” Kadının fotoğrafına geri döndüm. Yine mağdurun fotoğrafını koymuşlar, adamın ne tam adı ne de fotoğrafı vardı. Her şeye, herkese küfretmek istedim. Pişmanlıkla baktım ekrana. Güneş...
Karşıdan karşıya geçerken, çarpışan iki kişi gibi. Sonra, kimse kimseyi hatırlamıyor. ”Seninle mutlaka arkadaş olmalıyım” diye yazmıştı. O kadar içtendi ki, hayır diyemedim. Ardından da ”Seni aramalıyım” dedi. “Neden?” diye sordum. “Aylardır yazdıklarını takip ediyorum. Sen beni iyileştirdin. Bu yüzden sana teşekkür etmek istiyorum.” diye cevapladı. Epey geç bir vakitti....
Ben beni istiyorum Kaybettiğim beni Geçen günlerimi Verin bana eski beni İstemiyorum şimdi ki beni Simsiyah saçı olanı Yüzü buruşuk olmayanı Saçında beyazı olmayanı Ayakları koşanı Kulakları duyanı Gözleri göreni Ben beni istiyorum Gençliğin bitmeyeceğini Düşünen beni Alın beyaz saçlarımı Verin siyah saçlarımı Yürüyen ayaklarımı Duyan kulaklarımı Gören gözlerimi Verin...
“#ÖREN_DEKİ_AŞKIM“ Ören’de gördüm ilk seni, sevmiştik birbirimizi. Hiç ayrılmayacakmışız gibi… Koparamazlar demiştim sana, koparamadılar bizi… Biz kopardık bizi bizden. Sanki bu sevgi hiç bitmeyecekmiş gibi… Biz ayrılmış olsakta, Silinmeyecek bizim isimlerimiz kalplerimizden. Hatırlıyor musun? Pınar Başı’ndaki ağacın gövdesine isimlerimizin Baş harflerini (NF) harflerini kazıdığımızı, İşte onu silemeyecekler. Ne zaman tesadüf...