Halide HALİD Araştırmacı yazar Yıllarca ev sahibine kusursuzca hizmet eden tahta kapı gün gelmiş eskimiş ve bayağa yıpranmış. Bunu farkeden ev sahibi onu kırarak yerine demir kapı takmış. Gel zaman git zaman, demir kapı paslanmış. Ev sahibi onu temizleyip, yeniden boyamış. Tahta kapı ise fırlatıldığı köşeden demir kapıya gülerek böyle...
EĞİTİM, ÖĞRETİM ve ÖĞRETMEN HANRİ BENAZUS 80 SAYFA Dünyanın her yerinde öğretmenler toplumun en özverili ve en saygıdeğer insanlarıdır. Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize, görecekleri öğrenimin sınırı ne olursa olsun, ilk önce ve her şeyden önce Türkiye’nin bağımsızlığına, kendi benliğine, millî geleneklerine düşman olan bütün unsurlarla mücadele etmek gereği öğretilmelidir. Dünyada...
Tıpkı Bir güneş gibi Sarıp ,sarmalamalı tüm Türkiye’yi Adı üzerinde: Güneşin Çocukları Anadolu’daki evlatlarıma gitmeliyim ben Evet Evet… Hatta ve hatta yıllar önce Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK gibi Demir Ağlarla örmeliyim vatanı. Çünkü: Bu kitabım “VATAN SEVGİSİNİ.” anlatıyor. Çocuklarım ile ilk kitabın buluştuğu “Mutlu Anları “bende kalsın belki de ileride...
Dergiyi kurma amacımız, edebiyata adını kazımış yazar ve şairlerimizi unutmamak adınadır. Her ay, o ayda doğan yazar ve şairlere özel hazırlanıyor dergimiz. Sizlerin takdirine sunduğumuz dergimizde, edebiyata gönül verenleri hatırlamak ve geniş kitlelere ulaşılabilmesi için yakın çevrenizle paylaşmanızı rica ederiz. Kaleme alacağınız eserleri, her ay yayınlanacak dergimizde görmekten mutluluk duyarız....
Gitmek istiyorum ben bu şehirden,Bu şehirde garip bir kuş gibiyim.İçimde bir acı sızlar derinden,Kenara atılmış,bir taş gibiyim. Hayalim kalmadı,yarınlar için,İnsanlar sevgisiz,yüreğinde kin,Bir derdim var idi,şimdi oldu bin,Gözlerine küsmüş,bir kaş gibiyim. Merhamet yok,vicdan ölü,kalp sağır,Bu hayat ki bana,geliyor ağır,Gönüller ölmüşse,açılmaz çığır,Ben kendi kendime,bir düş gibiyim. İnsanlar burada,olmuş utanmaz,İnsanlıktan eser,kalmamış biraz,Kar yağmış...
Katlanamıyorum.. Bu gönül ağlıyor şehrin tam ortasında Gök yüzünün vaat ettiği en ayazında Gece en hareretle yüreğime vururken Aşkın kollarında can çekişiyorum Özlüyorum… Nefes diye seni soluyorum Kaskatı gönlüme sığınıyorum Duygularıma oksijen gitmezken Aşkın kollarında can çekişiyorum Dayanıyorum… Buz tutan kirpiklerime aldırmadan Üzerime düşen kar tanelerini kovuyorum Senin varlığınla üşürken…...