Bu ilk yıkılışım değil ey kalbim
Bilmem kaç yangın gördü
Kaç mevsim ağladı gözlerim
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Tek özlem var… Tek bakış, tek bekleyiş..
Saçları siyah, gözleri ela tek hasret
Acılı bir çok gönül kesiği düşüncelerim
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Sevmeyi bıraktım bu zaman diliminde
Sade bir nefes çekiyorum kaderimle
Damarlarım ise ara sıra atıyor umuda
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Yüz hatlarımı hiç sorma, gerili ok gibi
Hedefte kara kaşlım, kızamıyorum
Küfretmek yerine sineye çekiyorum
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Kaburgalarım üzerine giydirdim bu aşk’ı
Rahat bırakmıyor bu hergele geçmiş
Çatır çatır duyuyorum acı haykırışlarını
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Bu mısralar yalnızlık istasyonum benim
Böyle umarsız bir sevgili belirsizliğinde
Yazmakla vücut buluyor hayallerimde
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Öyle işte be yüreğim geçmişe giderken
Bir tutacak el ararken başı boş ellerim
Düşerken kaldırıyor beni yanık şiirlerim
Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim
Henüz Şair Dilaver Karagöz