

[Yüzmekten yoruldum heyhat
Gerçeklerin deresinde
Aramakla geçti hayat
Zamanın cenderesinde
****
İnanç diye taptığı şey
Sevap diye yaptığı şey
Bencillik kokuyor her şey
Kirlenmiş penceresinde
****
Karıştı bütün ayarlar
Turşu olmaz bu hıyarlar
Hakkı haykırmaz; korkusu:
“Beni de suçlu sayarlar”
Ne kalır ki, gerisinde?]
. /././.
İki el, iki ayak var
Çeşitlilik derisinde
Baş – göz ile yol alır da;
İnsan bunun neresinde?
***
Baktığında şekil tamam
Görüntüsü ne de yaman
Kese dolu, var han – hamam
İnsan bunun neresinde?
***
Beyin var, tüccarlık yapar
Gönlü var, her yöne sapar
Kurnazlıkla makam kapar
İnsan bunun neresinde?
***
Düşüncesi kısır noksan
Düşmansın sen, orda yoksan
Kusurludur, yüzde doksan
İnsan bunun neresinde?
***
Hukuk, vicdan, hak, adalet
Kimine oyuncak, alet
Nasıl doğmasın melanet?
İnsan bunun neresinde?
***
Dolar kabı – tenceresi
Dar açılı penceresi
Haz dokuludur güncesi
İnsan bunu neresinde?
***
Hem aldanır, hem aldatır
Günahını çekmez katır
Müktesebatı tamtakır
İnsan bunun neresinde?
***
Hayvan desem süt vermiyor
Faydalı bir ot vermiyor
Akıl kıt, güven vermiyor
İnsan bunun neresinde?
***
Parça parça, hücre hücre,
İnceledim dikkatlice
Bedene baktım gizlice
İnsan bunun neresinde?
***
Destan ile döktüm içim
Söyleyin var ise suçum
Kimseye yoktur bir öcüm
Garip dünya küresinde
Ali Rıza MALKOÇ