İstanbul
Az Bulutlu
21°C
İstanbul
21°C
Az Bulutlu
Cuma Çok Bulutlu
22°C
Cumartesi Çok Bulutlu
22°C
Pazar Çok Bulutlu
20°C
Pazartesi Az Bulutlu
16°C
enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
SEN Kİ
San ki her sabah
Yeniden
Doğan güreş
Her akşam
Aynı renkte batan…
Senki anlatılmaz
Bir dilde kendine yer bulan…
Sen ki
Papatyalardan en güzeli
Belki papatyalar da
Sen gibi kokmaz dı
Çiçekler soluk kalır
Toprak desen, suya muhtaç
Sen sen
Toprağıma yağmur olsan.
Emrah ELİTAŞ
Yorumlar
Benzer Konular
Ali Rıza Navruz Kırılan dalın türküsünü yazmanın zorluğunu sizlere anlatmak için söz bulamazdım bir zamanlar. Bu türkünün adı şiirdi… Yazarının adı da şair! Derdim ki: “Şair olunmaz be agaaaam, düşmeden şu yüreğe onca oruçsuz ateş!” Nasıl bir laftır bu, dediğinizi duyuyorum sanki şu an… Bu da böyle bir laf işte,...
“Pencereyi kapatıp perdeleri çekti. Tam pencerenin altındaki tekli koltukta, masasında olacaktı… O sabah büyük bir umutla çıktı evden… Ve Volvo’suna atlayarak bana doğru geldi. Çıkmadan önce evden aldığı son şey tuttuğu notları oldu. Onlar da bu kitap oldu.” Elinizde tuttuğunuz bu kitap, Hüseyin Sezer’in edebiyat dünyasının ilgisini çeken ilk eseri...
AGATHA’NIN ANAHTARI AHMET ÜMİT 142 SAYFA #AhmetÜmitokuyoruz #Ortakokuma #Okudukbitti Evet, evet bundan eminim, bence kusursuz cinayet yoktur. 15 kısa öyküden oluşan harika bir ortak okuma yaptık sevgili Azime ablam, Nebahat ablam ve Bahar ‘cığım ile. Birbirinden bağımsız bu öykülerin her biri hem kurgusu hem akıcı anlatımı ile aldı götürdü bizi....
Öykü Atatürk Bulvarı’nda boş bulduğu ilk banka çökmüş, dudaklarını iki tarafa oynatıp duruyordu. Kendi kendine konuşuyordu kuşkusuz. Üzerinde yıpranmış bir mont, onun içinde de kırmızıdan alaya evirilmiş bir gömlek vardı. Spor ayakkabı giymişti ama onlarda eski püsküydü. Saçları uzamıştı. Yabancı bir şehirde olduğunu bilmeseydi, birilerinin yanına oturup sohbet etmek isterdi...
KEFENSİZ YATTI Sarmadı bizi annemizin kolları Sardı ölümün karanlığı Açtı kara toprak kollarını Doldurdu kara bağrını Bindik hep birlikte ölüm gemisine Sarılmadan son elbisemiz kefenimize Verilmedi selamız ne de talkımımız bile Toprağa verildik hep birlikte Sen umutla bekledin mi Yığınların altında tutsun diye biri elini Bağırdın mı duyurmak için sesini...
DEMEK Kİ SERNİL DESTİNA … Sen benden gittiğini mi sandın Ama bir daha çok çok yanıldın Bu düşüncene inanamadım Demek ki beni tanımamışsın.. Sevdim mi adam gibi severim Ömrüm yoluna kurban ederim Yalanı yanlışı yok sevgimin Demek ki beni tanımamışsın.. Bende olmazki senden sonrası Geçer mi hiç ayrılık acısı Buymuş...