SON BANYO

Son kez ben yıkarım seni 

Dünyada ki son banyon 

Günahlarını yıkayamam

Sen buz gibi yatarsın 

Buz gibi mermer in üstüne 

Sessizce durursun 

Soğuk suyla da yıkasam 

Sıcak suyla da yıkasam 

Sessizce yatarsın 

Buz gibi bedeninle 

Soğuk mermerin üzerine 

Giydiririm son elbisen 

Beyaz elbiseni 

O güzel kefeni

Sararım çocuk kundaklar gibi 

Son kez bakarlar sana 

Vedalaşırlar sevdiklerin

Seninle son kez 

Göz yaşlarıyla 

Sessizce bakarlar sana 

Götürürler seni omuzlarında 

Götürüp bırakırlar 

Kara toprağa 

Kapatırlar dünyadaki son kapını 

Bir daha göremezler 

Konuşmazlar 

Hatta sana kızamazlar

Sevenler ağlar peşinden 

Biliyorlar seni bir daha 

Göremezler 

Ben kendimi tanıtmadım

Ben kimmiyim 

Dünyada en son ben yıkarım 

Son elbisenizi ben giydiririm 

Bana gasilhane derler 

Dünyanın son banyosu benim 

Son yolculuğuna ben 

Gönderirim 

Şair olmasa 

Şiir olmaz 

Şiir olmasa 

Şarkı olmaz 

Şiir yazmaya çalışan 

Şiir yazdığını sanan 

Kendi kendini kandıran 

Hayalci şair Metin Özdoğan