HİZMETÇİ İZLİYOR

HİZMETÇİ İZLİYOR

FREIDA McFADDEN

360 SAYFA

En karanlık sırlarımı arkamda bıraktığımı sanıyordum. Fakat bu sakin banliyö sokağı, şimdiye kadar bulunduğum en tehlikeli yer olabilir miydi?

Millie’nin hikayesi serinin üçüncü kitabı ile devam ediyor. İlk kitabı pek sevmemiş, tahmin edilebilir bulmuştum. Seri ilerledikçe bence yazarın kalemi de daha okunur hale geldi. Bu kitaptaki gizemi, heyecanı daha çok sevdim.

Meşhur hizmetçimiz Millie Calloway Accardi artık on bir yaşında bir kız, dokuz yaşında bir erkek çocuk annesi. Sosyal hizmetler görevlisi olarak çalışan Millie, yakışıklı İtalyan kocası Enzo ile geçmişi geride bırakarak, mutlu bir hayat sürmektedir. Son yaşanan olaylardan sonra yirmi yıl geride kalmıştır üstelik.

Çocuklarına hem iyi bir eğitim imkanı sağlamak hemde güvenilir bir yerde yaşamak adına hayallerini süsleyen bir ev alır ve taşınır Accardi ailesi. Yeni adresleri Long Island; Locust sokak 14 numaradır. Eskiden başkalarının evlerini temizleyerek yaşamış olan Millie, göz alıcı bu eve kavuşmak için yıllarca para biriktirmiş ve nihayet hayallerine kavuşmuştur.

Fakat işler hiçte umduğu gibi ilerlemez. Aynı çıkmaz sokakta yaşayan tuhaf iki komşusu, “ailemi buraya taşıyarak berbat bir hata mı yaptım acaba” dedirtir Millie’ye.

Sürekli etrafı gözetleyen karşı komşusu Janice. Tuhaf davranışları olan yan komşuları Lowell çifti ve saklanan karanlık sırlar. Bir yandan bu karanlık sırları ortaya çıkarmaya çabalarken bir yandan da hem kendisinin hem kocasının geçmişi ile yüzleşecektir Millie.

Başta da söylediğim gibi serinin en sevdiğim kitabıydı. Oldukça akıcı bir anlatım ve kitap boyunca devam eden bir gizem. Psikolojik yönü ağır basan Millie ve ailesinin son macerasını elimden bırakmadan okudum diyebilirim. Okuyacak dostlara keyifle olsun diliyorum.

Her şey yoluna girecek, dedim onlara. Ne var ki bu sözler dudaklarımın arasından dökülürken bile doğru olmadıklarını biliyordum. Üstelik her şey daha da kötüleşmek üzereydi.

Neden bu kadar çok endişelendiğimi bil­miyordum. Keşke endişelerimin kapama tuşu olsaydı.

Bana sadece duymak istediğimi sandığı şeyi söylüyordu. Ama ben gerçeği istiyordum.

Evlatlarımdan ne zaman ayrı düşsem içimi saran o kaygı yine peyda olmuştu. Bir gün bu histen kurtulabilecek miydim?

LÜTFEN KİTAP OKUYALIM!!!

Arzu ORTAÖREN