KAVİM

KAVİM

AHMET ÜMİT

534 SAYFA

#AhmetÜmitokuyoruz

#BaşkomserNevzat

#Ortakokuma

#Okudukbitti

Bana gelince, suçu önlemek için suçluyu yakalamanın, adaleti sağlamak için yasayı uygulamanın hiçbir işe yaramadığını karşılaştığım yüzlerce olayda birebir yaşayarak öğrendim. Keşke öğrenmemiş olsaydım, diyorum çoğu zaman, keşke yalan da olsa dünyada adalet diye bir şeyin var olduğuna inanabilseydim. Ama inanmıyorum. Çünkü insan denen tuhaf yaratığı kötülükten uzak tutacak ne bir güç var, ne bir yasa.

Dini ritüeller barındıran bir cinayet. Göğsünden haç kabzalı bir bıçakla öldürülmüş bir adam. Adamın kanıyla satırı çizilmiş bir İncil. İncilin kenarında dikkat çeken bir yazı. “Mor Gabriel”.

İstanbul’dan Mardin’e uzanan bir yolculuk. Hristiyanlık, Süryanilik, Nusayrilik. Kadim dinlere, kadim topluluklara, kadim geleneklere uzanan bir gizem. Ard arda işlenen cinayetler. Başkomser Nevzat, Ali ve Zeynep’in adım adım cinayetleri aydınlatma çabası. Kirli ilişkiler ağı, İstanbul’un arka sokakları, emniyet teşkilatında ki çürük elmalar, geçmişin tozlu sayfalarında kaldığı sanılan bir intikam planı ve ters köşe bir son. Tüm bu heyecanın içinde elbette Nevzat ve Evgenia’nın yüreklere dokunan ilişkisi.

Uzun yıllar önce okuduğum bu heyecanlı macerayı sevgili Azime ablam, Nebahat ablam, Münevver ‘ciğim ve Bahar ‘cığım ile yeniden okumak benim için çok keyifliydi. Kitap özellikle yarısından sonra daha heyecanlı hale geliyor. Ahmet Ümit kalemi zaten hepimizin malumu. Eşlik eden değerli dostlar, herbirinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum Yeni ayda yeni macerada buluşmak üzere.

Kimse kimseyi tanıyamaz. Tanıdığımızı sanırız. Tanıdığımız kadarına inanırız. Eğer gerçekten tanısak, bırakın aşkı filan, kimse kimseyle arkadaş bile olamaz.

Gerçekler her zaman güzel olmayabilir. Bazen ne kadar az şey bilirsen, o kadar iyidir.

Senin bir dünyan var Nevzat. Ölülerinle, anılarınla kutsallaşan, sana yeten bir dünya.

Sen iyi bir adamsın Nevzat. Bu işler için fazla iyi.

Ölümle gerçekleştirilen adalet, ölümü yüceltmekten başka bir işe yaramaz.

Birini öldürürsen, biraz da kendini öldürürsün. Kendi hayatını, kendi ruhunu, kendi masumiyetini. Ölüler tuhaf varlıklardır. Onları toprağa koyduğumuzda, hatta çürüyüp kemikleri un ufak olduğunda bile aramızda yaşamaya devam ederler.

Beni hayata bağlayan çok az bağ var. İşte o bağlardan biri sensin Evgenia. Seni özlemek güzel şey. Beni hayata bağlayan, hayatın hala yaşanabilir olduğunu kanıtlayan duygulardan biri seni özlemek.

Bir ölü daha çoğaldık. Bir ölü daha çaldı kapımızı. Bir ölü daha katıldı aramıza.

LÜTFEN KİTAP OKUYALIM!!!

Arzu ORTAÖREN