HANİ BENİM COCUKLUĞUM

Neşe Poyraz

…
Hani benim çocukluğum
nerede diye başlayan
mısralardı hayat.
Yaşamın içinde var olma çabası,
geleceğe koşar adımlarla
aradığımız çocukluğumuz,
Çocuk ruhumuza sarılırken büyüdük.

Büyüdükçe daha çok
büyümenin derdindeydik,
alem genişledikçe biz ufaldık,
kum tanelerinin içinde,
saklanan hayatın sırrı bir gizemdi. Ruhunuzda her algıda bir ders,
her olay biraz daha
sevgiyi hatırlama,
Kendimizden koptukça,
hayat bağlarında yaşama
tutunma gayesi.
İpin ucu nefese bağlanmış
dünyaya salınan balondu
Balonun içinde hücrelerde
yaşam gayesi koşturmaca,
ruhtan salınan
sırların eşliğinde,
dünyaya açılan gözler
özün içinde yaşamı izler.
Algılar bir aşağı, bir yukarı,
dünyanın dengesi
beyin sağ sol, manevralar.
Geçmişe, geleceğe,
hesaplaşmalar, insanın
iç yüzleşmesi.
Bir anlık huzur beldesi,
tamda buradaydı anda,
her şeyin var olup yok olduğu,
zaman çizelgesi
Yaşam çubuğu termometre,
sevgi bir anlık düştü,
aman sakın düşünmeden,
düşmeden, sevgiyi hatırlamak
bir ömürlük servetti