Bir akşam günü, hava hafiften kararıyor, küçük insanların büyük gölgeleri görünmeye başlıyor. Güneşin o günlük mesaisi dolmak üzere yavaş yavaş elini eteğini çekiyor. Yerini karanlık ve yıldızlı bir havaya bıraktı bırakacak. Bir gün daha bitmek üzereydi. Küçücük bir çocuktum dışarı çıkıp yürümek istedim arkamdan annem bana bağırdı;
-Oğlum hava kararıyor, nereye.
Etrafıma baktım hava kararmış gerçekten oynamak istiyordu canım.
-Oynamak istiyorum, anne dedim.
-Derslerine çalıştın mı oğlum üstelik havada kararıyor her yer karanlık hadi eve gel, dedi.
Başımı önüme eğdim çalışmamıştım. Annem anladı çalışmadığımı.
-Neden çalışmadın evladım, hadi gel eve derslerine çalışalım, dedi.
Yanına geldim, annemin gözlerine masum ve suçlu bir çocuk gibi bakmıştım. Annem saçımı okşadı. Bana şunları söylemişti.
-Neden çalışmadın evladım, eve girelim derslerini yapalım, unutma ki çalışmadan kazanamazsın kazanmak için şimdi öğrenmen gerek, dedi.
Zaman su gibi akıp geçti büyüdüm, üniversiteyi bitirdim, okudum iyide bir işim var. Akşam oldu, işten çıktım, eşim ve kızımla yolda yürüyorum, bir an düşündüm, ailem den uzaklaşıp bekar arkadaşlarımın yanına gideyim dedim. Arkadaşlarımla alemlere dalayım dedim. Gezmek dolaşmak harcamak benimde hakkım dedim. Çok yoruldum, biraz acısını çıkarayım dedim. Bekar arkadaşlarımın yanına gidip eğleneceğimi, tek başıma gezeceğimi söyledim. Eşim yorum yapmadı, kızım masum bir şekilde baktı bana.
Tam eşim ve kızımdan ayrılırken, gizemli bir el omzuma dokundu. Dönüyorum arkamı kimsecikler yok. Kulaklarımda etrafımda görmediğim bir kişini sözleri;
-Dur bakalım, nereye gittiğini sanıyorsun? Eşine ve kızına olan görevlerini yaptın mı?
Kulaklarımda çınlayan o ses yüzünden yıllar önce yaşadığım çocukluğun benzerini yetişkin halimle yaşadım, başımı yere eğdim. Anne oğul ilişkisini gene yaşıyorum. Onu göremesem de hayali ve ruhu benim gönlüme sahip oluyor. Ogün Eşimin ve kızımın yanında olmamı sağladı. O gün eşimi kızımı aldım eve gittim mutluluğun ve sevginin olduğu yerde özgürlüğün sınırsız olduğunu sıcak yuvamda gördüm. Teşekkürler anneciğim.
Hakan DİNÇAY