Yoksa sen de öldüreceksin beni

Yoksa sen de öldüreceksin beni
Tekin Çakıcı

…

Sensiz geçen günlerimde
Dünya kapkaranlık gözlerimde
Hiçbir şey sarmıyor beni
Yokluğunda attığım her adımda
Hüzün doluyor içime
Hasretinin acısı dağılıyor ciğerimi
Dermansız hasta gibiyim
Sararan sonbahar yaprakları gibi
Kopup düşecek gibiyim yerlere
Üstelik çocukluk arkadaşımdın benim sen
Daha papatyaları bir bir yolarken
O küçücük çocukluk aşkıyla
O baygın bakışlarınla yakmıştın yüreğimi
Bir daha da unutamamıştım seni
Yıllar sonra karşılaştığımızda yine
Seni görmüş seni sevmiş sana yanmıştım ben
Gönlümde taht kurmuştun içinde de sen
Öyle mutluyduk ki o günlerde seninle
Kahvelerimizi içerken o baygın bakışlarının
Sıcaklığı inerdi gözbebeklerimden yüreğime
Seni o kadar çok sevmiştim ki
Her Konuşmamızın başında önce adını
Sonra hep seni sevdiğimi söylerdim ben
Sanki dilimde tüy bitmiş gibi
Senin adın yapışmıştı sanki dilime
Sen de her seferinde hoşuna gider
O baygın bakışlarınla gülerdin yüzüme
İşte o zaman mutluluğunu görürdüm gözlerinde
Bir an kendimden geçer hayallere dalardım
Sevdiğim sen yanımda olduğun halde
Aşkımızın gelecek günlerdeki halini
Yüreklerimizde dinlenen şaraba benzetirdim
Sonra ayrılır gözlerindeki mutluluğu görür
Saçlarını okşar yanaklarından öperdim seni
Sokulur sımsıkı sarılır tutardın ellerimi
Akşamları pencerede özlemle beklerdin beni
Şimdi her eve dönüşte gözlerim doluyor
Yoksun artık ne pencerede ne de evde
Mazide kalan o güzel günlerimiz şimdi yakıyor yüreğimi
Sana kimler neler söyledi bilmiyorum ama
Gidişin çok derinden yaraladı beni
Önce bana söylemen gerekmez miydi
Neden terk edip gittin beni şimdi nerelerdesin
Ortada bir yara varsa ikimizin sarması gerekmez miydi
Şimdi senin de için yanmaz mı benim gibi
Yanıyordur elbet bazen deli gönül bilmez ki
Çok naz aşık öldürür
Hadi şimdi tezelden dön güzelim
Yoksa sen de öldüreceksin beni