Yaralı Kadınlar

Yaralı Kadınlar

Yaralı kadınları sevin diyen şairin eline,
Verin iki yara kabuğu,
Otursun sevsin ..

Sevmeyin yaralı kadınları kardeşim…
Beceremiyoruz işte ..
Veya
hitap etmiyor
yürekçemiz yüreğine..
Kadın,
Yarasını seviyorken,
Yeni bir yara
armağan edip
defolup gidiyoruz ..
Döke saça seviyoruz ,
Yıka yıka ..
Ego tatmin ede ede ..
Duygularının
kırılmamış
kemiklerini de kırıyoruz ..

Hem senden
tonlarca
bencilliğini istemiyor ki …
Yürek yara bere içinde ,
Kendi derdine düşmüş ..
İçerde çığlık çığlığa bir kız çocuğu ..
Dizleri dermansız ,
O’na diz ol ,
Merhamet Çınarı ol ,
Huzur Sokağı ol ,
Omuzunu şefkat yastığı yap
dinlendir
göz kapaklarını
babası gibi …

O konuşsun,
Döksün içini ..
Dinle ..
Sus ve dinle ,
Bırak çok konuşsun ,
Kurban ol çenesine
Ama
Sevme ..
Sevdiğini söyleme..

Çok seviyorsan ,
Aşkından deliye dönüyorsan ,
Ona bir iyilik yap ..
Yakından şefkatini ver ,
Altı kısık cümlelerle uzaktan sev ..
Şunu da aklından çıkarma ;
Bütün yaralı kuşlar
bir gün uçarlar ..
İçin hoşçakal ülkesi olur..
Sevme ….

Aze Jankat