Şairimiz Hacı Mustafa Demir; Kayseri’nin Bünyan İlçesine Bağlı Karakaya köyünde/Mahallesinde 25 Kasım 1929 yılında dünyaya geldi. Daha sonraları Burhaniye köyüne göç etti. Babası Ali Demir o dönemlerde Kayseri’de Devlet Demir Yolları Kısım Şefi idi. Hacı Mustafa Demir 1937 yılında Kayseri merkezindeki Ahmet Paşa İlkokuluna yazılır.

1941 yılında hastalığı iyice ilerleyen Babası 4.01.1941 yılında vefat eder. Bundan sonraki zor şartlar içerisinde 25 Haziran 1943 yılında ilkokulu bitirir şairimiz. Aynı yıl Ortaokula kaydını yaptırmasına rağmen maddi sıkıntılar yüzünden tahsil hayatına son noktayı koyar.

Artık şartları zor, sorumlulukları ağır idi Mustafa Demir’in. 31 Mart 1946 Tarihi onun Zeliha Balcı Hanımla evlilik tarihidir. 29.10.1949 yılında ise askerliğe çağrılır. Askerlikte almış olduğu şoförlük eğitimi onun hayatında pek çok kapıyı aralar. Aradan geçen zamanlar sonrasında Zeliha Yılmaz ile 2. Evliliğini yapar. Onu yakından tanıyanlar onun için şu ifadeleri kullanırlar: “O, idealist ve son derece kendisine güveni olan birisiydi. Onun kıvrak zekası ve yardımsever tavırları takdire şayandır. Eğer ki tahsiline devam edebilseydi asrın politikacısı olabilirdi…”

Marzıoğlu Hacı Mustafa Demir iyi bir halk şairi idi. Şiirlerinde içinde yaşadığı çevrenin çehresini kesinlikle görebilirsiniz. Yani iyi bir gözlemcidir O… Bunun yanında hasretlik, gurbetlik sevgi gibi kavramlar konudur şiirinde. Gözlemlediği olumsuz haller onun tarafından hicvedilmiştir hep. Zaman zaman tasavvufi konulara da yer verir şiirinde. Onun şiir tarzına aşık tarzı diyebiliriz. Şiirlerini dörtlükler halinde ve hece ölçüsüyle yazmıştır. Ayrıca şairimiz halkın konuştuğu sade bir dil kullanır. Şiirlerinin nazım şekli çoğunlukla koşmadır.

Marzıoğlu Hacı Mustafa Demir 24 Şubat 2009 tarihinde vefat etmiştir. Allahtan gani gani rahmet diliyoruz kendisine. Şair ne demiş: “Bir şair ölünce ey toprak ana/ Gözleri mezara nasıl sığacak…”

YARALI GÖNLÜM

*

Kader beni taşa çaldı..

Ah ederek ağla gönül.

Her tarafı yara aldı,

Sargılarla bağla gönül.

Sitem mi emzirdin ana.

Nettim ola kader sana.

İzin verdi ustam bana..

Sular gibi çağla gönül.

Yaş kırkına kadem bastı.

Her dem kader yolum kesti.

Yavrularım yüzün astı

Hançerleri yağla gönül..

Marzoğluyum gülmez yüzüm.

Bizim bağda bitmez üzüm..

Gönül ile görse gözüm.

Sitemlerle ağla gönül.

…

H. Mustafa Demir