(Türk gençliğine ithaf olunur) UNUTMA ERDİNÇ KÜÇÜKKAYA … Cihanı titretti sardı boyumuz Anılır şöhreti şanı unutma “Türk” kanından gelir asil soyumuz Ceddini “Ata”nı tanı unutma Tanrı dağlarından Altaydan gelen Cesur akınlarla düşmanı çelen O yedi düvelin bağrını delen Dünyayı dar eden ünü unutma Bozkırda obada kısrak sağanı Okla mızrakla düşmana...

Karlı dağlar dumanını bürümüş, Mevsim bahar soğuk sular yürümüş; Toprak susuz tohumları çürümüş, Ateş közü, yiğit SÖZÜ bilmiyor… Balda tat yok, dalda meyve kalmamış, Büyük küçük nasibini almamış; Eksik kalmış daha henüz olmamış, Yağmur dolu, karı BUZU bilmiyor… Ağaç kuru yeşil yaprak olmuyor, Altı delik ne koyarsan dolmuyor; Zekâsı yok,...

Kelam bilenin dilde de özü şaşmaz Gönül dili bilen de haddini aşmaz Fıtrat aynıdır, farklı olsa da karakter Bundan álá yoktur, ahalide muteber Bir dost selamı gelir, değişir çehre Kasaban bile dönüşür büyük şehre Bilmem ki bu nicedir, bence hâl karası Onunda adı başka imiş bizde halk arası Öyle ise…....

Seninle mevsim yemyeşil rengarenk muhteşem bir bahardı Sevdan içimde günden güne alevlenerek yanıp duran nardı Gittin gideli kırlara bağlara bahçelere güz geldi soldu sarardı İnsanın canına can katan ömrünü uzatan o güzel zarif kadın Merak ederdi gözüne hiç uyku girmezdi beni arardı sorardı Duygulandım gözlerim nemlendi buğulandı bayağı yaşardı Endişelenip...

VATAN SEVDASI 🇹🇷 Ayten Tarım … Biz iki deli yürek Uzun yollardan Sahra çölüne aşıp Sert esen poyrazın, Savurduğu yelden çıkıp geldik. Kimsesizliğin adına, Bilinmez yollardan geçtik, Kimine, ışık olup yol olup düşünceleri aktık Kimine de serhat olup, sınırları çizdik. Biz iki deli yürek cenk edip Sancağımıza dikip, zaferançayı içip,...

Sen nasıl bir hastalıksın ki?   Sen nasıl bir hastalıksın ki? Bela gibi girdin içime. Çıkmak bilmedin hiçbir şekilde. Aldın gücümü ve nefesimi, Elimden. Bir çıkamadın gittin, İçimden. (Bu şiirin tamamı “Sessiz Çığlığım” adlı kitabında yer almaktadır) Harun Tınas