Halbuki bir gün öleceğimi ben de biliyorum….
Yine de ölmesem diyorum….
Yoksa tüm bu çocukları kim güldürecek..?
Özleye özleye yaşadım ben hayatı ..!
Ölü bir baba neye yarar ki..!
Şiir ata gibi baba gibisin bana
***
Konuşmayı kendimden öğrendim..!
Yazmayı ise duygularından..!
Ben söylüyorum şimdi duymadıklarımı….
Onun içindir ki ölmemek lazım…
Ölü bir şair neye yarar ki..!
Şiir can gibi hayat gibisin bana
***
Çocuk şiirleri okurdum önceleri
Sonra büyüdüm, kendimi tanıdım
Cümleler ok gibi çıktı yüreğimden
Mısralar ağıt düzenine geçtiler
Şiir bebek gibi çocuk gibisin bana
***
Hiç sevgi dağıtmayan şiir olur mu
Tırmanırım harflerinin tepelerine
Kan damlar parmak uçlarında
Bedenim titreme düzenine geçer
Şiir aşk gibi yar gibisin bana
***
Bağırınca okunmuyor ömürler
Ağlayınca değersiz oluyor gözler
Bir selamsız kardeşe, yare yeniliyorum
Ve gönlüm ölüm düzenine geçiyor
Şiir kan gibi, kardeş gibisin bana
***
Varken benden gidene yanıyorum
Ölüm de var size hatırlatıyorum
İyi ki şiirler var kucaklaşıyorum
Şiir yol gibi yoldaş gibisin bana
Dilaver Karagöz