SESİMDE KISIK TON NOKTASI KIRIK

Hava bulutlu, yine yağmur, boşalır kararmış.. Ben hayallerimi dışarda düşlemeliyim… Kimse ağladığımı bilmesin.. Bilmem göğün bulutlarından boşalımı gözlerimden boşalan yagmurlar kadar… Yağmur şöyle gözlerimden mi, öğrendin deli deli yağmayı… Seninde gözlerinden yüreğine gizil yaşlar damlıyormu söyle? Ahh’ bulutlar siz şimşekle dertleşirsiniz … Ben hep yalnız kendi içimde yüreğime dertleşirim… Bundandır...

Meselâ, mutluluğun hesabı kitabı olmaz. Aşkın da öyle. Huzuru, sevgiyi, iyiliği sipariş edemez insan. Hayatla randevu olmaz! Tatil zamanı, bizler için apayrı bir heyecandır. Birkaç haftalığına da olsa, memlekete gitmek, sevdiklerimizi görüp, onlarla vakit geçirmek, yağmurlu soğuk kasvetli havaları geride bırakmak, bir süreliğine de olsa, sıkıntılardan uzak kalmak, hepimize ilaç...

İki el, iki ayak var Çeşitlilik derisindeBaş, göz ile yol alır daİnsan bunu neresinde? . Baktığında şekil tamam Görüntüsü ne de yaman Kese dolu, var han- hamamİnsan bunu neresinde? . Beyin var, tüccarlık yapar Gönlü var, nefsine tapar Zekâsıyla makam kapar İnsan bunu neresinde? . Düşüncesi kısır – noksan Düşmansın...

Sabah erken kalkar çifte giderdik,Tarlaya varınca bider ekerdik,Çifti bırakırdık,öküz güderdik,O zaman başkaydı,bu zaman başka. Kışı geçirirdik ocak başında,Hatırı varıdı, gözün,kaşında,Tat bulurduk bizler cilbir aşında,O zaman başkaydı,bu zaman başka. Yemeni giyerdik,dağ taş gezerdik,Oğlak güder canımızdan bezerdik,Yaz gelince keşbüküde yüzerdik,O zaman başkaydı,bu zaman başka. Hergeleye keçileri katardık,Ovaya giderdik,pamuk toplardık,Sinek yerdi cibinlikli yatardık,O...

Kim görsen kapalı kutuAleniyet hak getireHerkes bülbül yemiş dutuAlemiyet hak getire Tebessüm yok sımsıcacıkGönüller katı daracıkŞimdi dostluklar yapmacıkMasumiyet hak getire Bereket yok işler kesatDengesiz dağılır hasatHerkes birbirinden fesatİyi niyet hak getire Çoğu çıkarcı aç gözlüBulmak çok zor açık sözlüKime baksan iki yüzlüSamimiyet hak getire Dipte kalite nitelikBitti Nezaket incelikKimseye vermez...

Bir Oy Deposu Sanıldı Yoksul Hiç yılmadı devam etti yoluna İş yükledi bileğine koluna Acınmadı nasırlaşmış eline Irgat pazarında anıldı yoksul Acından ölmedi, tok da olmadı Hak yemedi, aldatmadı, çalmadı Dürüst kaldı, hiç aferin almadı Herkesi dost bilip yanıldı yoksul Emek verdi, ter akıttı işinde Asla haram olmamıştır aşında Aç...