SESİMDE KISIK TON NOKTASI KIRIK

Ayaklarım taşımıyor, yorgun bedenimi Giydiğim kefen,azad etmiyor can tenimi Bir yanda vefasız, karanlık duygular Bir yanda derin uçurum ve yar Bilinmez ki benim kiyametim de var Kim bilir, kim bilir ne zaman kopar Yüreğimde hasret, gözlerimde yağmur Hasretine yüreğim iki büklüm kambur Aklımda şimdi türlü şimşekler çakar Boğazımda düğümlenen bir...

Aklımdan Geçeni Bir Bilsen Gülüm Yusuf Değirmenci … Aklımdan geçeni bir bilsen gülüm Sokaklara bir bir bakmak geçiyor Sensiz bu şehirde yaşamak zülüm Aklımdan bu şehri yakmak geçiyor Sakın ola deme neden ve niçin Göze aldım ben her şeyi sen için Senin özleminle yanıyor içim Buradan seninle çıkmak geçiyor Ben...

Her insan kalbini,ruhunu kıskıvrak sarmalayan bir tutkuya ipotekli… Yutamadığı,yutkunamadığı, yol bilmez,yokuş inmez, bilinmeyen,düşünülmeyen sindirilmeyen,söndürülmeyen dünya koğuşunun gaflet direğinde sallanmaya niyetli… Büyüsüne, rengine, ahengine, kokusuna bu yanış… Aslında yaralanmaya,yakalanmaya, bilhassa uğurlanmaya,hırpalanmaya öyle hazır ki ve öylesine istekli ki… “Bir yaprak düşmüş yüreğinin levhasından tek satır yazılmamış…” “İrkilmiş, titremiş, ayaklarının ucuna düşen...

Şu karşı yaylanın karı tükenmez, Kapanır yolları, buzu çözülmez. Yıkıktır bacası, gözle görülmez, Fakir ocağının tütmez dumanı. Dertler gelir başa, artar eksilmez, Gecesi uzundur sabaha ermez. Kader bir gün olsun yüzüne gülmez, Fakir ocağının tütmez dumanı. Yorganı, döşeği, çulu serilmez, Sözde dostlar laf anlamaz, hal bilmez. Komşular kapının yönünü bilmez....

Çocuktum. Ailemle beraber Gördes kırsalındaki bir Yörük damında yaşıyorduk. Yılın tam da bu günlerinde, yakınlardaki bir kasabadan yaşlıca bir amca eşeği ile helva satmaya gelirdi. Evimize yaklaştığında “Helvacı geldi! Köpük Helvacı geldi!” diye bağırırdı. Biz hemen koşar, köpeklere “Hoşt” der helvacı amcayı eve buyur ederdik. Parası olana parayla, parası olmayana...

Bir kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy gŏstermiş .Bahar ilerledikçe bitki kavak ağacına sarılarak yŭkselmeye başlar . Yağmurların ve güneşin etkisiyle müthiş hızla büyümüş ve nerdeyse kavak ağacıyla aynı boya gelmiştir. bir gŭn dayanamaz sorar kavağa: “sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?” On yılda “demiş kavak. On yılda...