SADECE YÜZÜ GÜLEN

Ben hep neşeliyim

Daima güler yüzüm

Hep sizi güldürürüm

Komiklik yaparım

Hoplarım zıplarım

Yerlerde yatarım

Yüzümü boyarım

Renkli elbiseler giyerim

Büyük ayakkabılar giyerim

Hep şarkı söylerim

Hem çocukları 

Hem büyükleri güldürürüm

Sizi güldürmek için gülerim

Yüzümde gülen yüz vardır

Kimse bilmez yüzümün ağladığını

Çünkü ağladığı mı anlamaz kimse

Hep gülen yüzümü görürsünüz

Gerçek yüzümü ancak ben görürüm

Akşam oldu mu gülen yüzümdeki

Boyaları sildim mi

Ağlayan yüzüm çıkar ortaya

Gülen yüzüm çeker gider benden

Ağlayan yüzüm kalır bana

Onun için aynalar görür

Benim gerçek yüzümü

Aynalar bilir ağlayıp üzüldüğümü

Bir de ben kendim görürüm

Ağlayan ve gülen yüzümü

Ben kim miyim biliyor musunuz

Ben renkli elbiseler giyen

Yüzün de renkli boyalar olan

Yüzü hep gülen

Ben palyaçoyum

Herkesin güldüğünü sanan

Aslında içi hep ağlayan

O gördüğünüz

Palyaçoyum

Şair olmasa 

Şiir olmaz 

Şiir olmasa 

Şarkı olmaz 

Şiir yazmaya çalışan 

Şiir yazdığını sanan 

Kendi kendini kandıran 

Hayalci şair Metin Özdoğan